Wielen?! Ja, wielen. We hebben geleerd in de tijd dat we in Mali zijn, dat zendelingen onderling je vragen of je 'al wielen hebt of niet'? Ofwel: of je al in het bezit bent van een auto of niet?
Nou, maandag (dag laatste weblog) waren we dit niet, maar vandaag gaat het – als alles goed gaat – toch echt gebeuren. Zeg nooit dat het helemaal zeker is, de ervaring leert dat je daar in Mali nogal eens van terug moet komen ;-) Vandaar met enige reserve delen wij hierbij mede dat we: een auto hebben!! Voor de mannen onder ons: een Toyota Landcruiser oud model (aldus Anco) uit begin '90'er jaren, diesel.
Kleur? (belangrijke vraag voor de vrouwen onder ons ;-) Geen idee! Het is raar maar waar, ikzelf heb de auto tot op heden nog niet gezien. Anco is momenteel de laatste zaken aan het regelen (op naam zetten, betalen = ook belangrijk ;-), etc). Het duurt even, maar dan heb je ook wat.
Anco's Malinese vriend kwam spontaan met deze auto-optie op de proppen. De prijs lag enigszins boven ons budget, maar we beseften allen dat dit een kans was die we niet een tweede keer zouden krijgen. Dus toch gedaan, we zien gewoon als een investering. Nu alleen nog het geld bij elkaar zien te krijgen ;-)
Het laatste nieuws als het gaat om de jongensgevangenis Bolle Mineur: we hebben inmiddels een lijst met 8 namen van jongens die met de computercursus van start willen gaan. De computerzaal is echter nog leeg (computers, tafels, stoelen en ramen!!) zijn weggehaald door de directie. De ramen zouden niet goed genoeg zijn – de computers mochten eens gestolen worden – en moesten spontaan/accuut ter reparatie.
In Mali duurt dat allemaal wat langer (geduld is een schone zaak) en kan er van alles tussendoor komen. Ook weet je in de gevangenis niet altijd of de ramen nu daadwerkelijk de reden zijn, of dat er een achterliggende reden/gedachte is dat men doet wat men doet. Snappie? Malinezen zijn niet zo rechtstreeks als de gemiddelde Nederlander, en dat maakt de situatie soms knap ingewikkeld.
Maar goed, we gaan gewoon door! In 2005 hopen we toch echt met de eerste computerles van start te zijn gegaan. Joel, de leraar, bevestigde vandaag nog eens dat les 1 is voorbereid, en dat hij vanmiddag (volgens de afspraak die er nu ligt) kan beginnen. We zijn benieuwd en hopen en bidden van harte dat dit zo is. Maar een stemmetje achterin mijn hoofd blijft zeggen:”Het is vrijdag vandaag, men gaat naar de moskee om te bidden”. Dat zou best weer eens zo'n situatie kunnen zijn, die er zomaar even tussenkomt ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten