Nieuwe kijk

Elke woensdagochtend woon ik een communicatieles bij op de bijbelschool Bethel. Daar geniet ik enorm van. En bovendien leer ik veel over Mali, de mensen en de cultuur. Wat wil je nog meer?

Vanochtend ging het over het krijgen van een 'nieuwe kijk' op dingen. Niet alleen op het leven, maar ook op de dingen die je vrijwel automatisch (door cultuur aangeleerd) doet. En hoe moeilijk het eigenlijk is om bepaalde zaken los te laten, van een afstand te bekijken en te heroverwegen of die manier nog wel de juiste is.

Klinkt wellicht vaag, dus laat ik een voorbeeld noemen. Of eigenlijk twee. Een van onze collega's kwam naar Mali met o.a. het verlangen om voetbal - de nationale sport in Mali - als evangelisatiemiddel in te zetten. Heel schokkend overigens voor menig Malinese dominee / christen...Puur omdat het het onbekend was als middel en ... onbekend maakt nu eenmaal (vaak) onbemind.

Vol enthousiasme vertelde de leraar echter hoe deze nieuw kijk op voetbalevangelisatie ook zijn leven heeft verrijkt. Hoe hij - ondanks zijn ups en downs - is gaan nadenken over de traditonele manier van evangeliseren. Je gaat naar een dorp, verzameld alle mensen onder een boom, preekt Jezus, en verlaat het dorp weer. Even heel zwart-wit neergezet overigens, de werkelijkheid is genuanceerder.

Terwijl hij meerdere voorbeelden vertelde, dwaalde mijn gedachten wat af naar gisteren. In de grote kerk had ik een ontmoeting met de (video)vrouwen en merkte dat ook het videowerk een heel nieuwe manier / kijk op evangeliseren is. Die overigens niet zonder slag of stoot wordt aangenomen ;-)

Gisteren kreeg ik echt het idee dat de vrouwen het bijltje bij het videowerk gingen neerleggen, zoveel 'vuurwerk' werd er afgestoken ;-) Terwijl ik rustig hun vragen en zorgen beantwoorden, dacht ik bij mezelf .... hmmm, waar zal dit toe leiden? Dit bleek echter hun (culturele) manier van discussieren te zijn.

Je gaat een uur flink tekeer, geeft je mening over alles tot in detail, en vervolgens stemmen ze ermee in dat het allemaal goed gaat komen. Pff, dacht toch even - gezien de emoties en gebarentaal die hoog opliepen - dat onze wegen zich na deze middag weer zouden scheiden...Maar niets was minder waar. De Malinese vrouw heeft thuis nu eenmaal weinig te zeggen, en dat komt duidelijk tot uiting wanneer de vrouwen onder elkaar zijn!

Nu ik het over het videowerk heb, schiet me iets te binnen...Het werken met de oude zendingscamera werd zo 'stressvol', dat we de koppen bij elkaar hebben gestoken om met een oplossing te komen. Het nam echt een stukje plezier uit het werk weg.

Momenteel zijn we 'virtueel' (de camera is nog niet in onze handen) de trotse eigenaar van een Sony EX1 (zie foto)! Dit is echt een camera die de komende jaren goed kan werken in het warme en stoffige klimaat (geen bewegende, slijtbare delen meer).

De benodigde fondsen zijn voor 75% binnen...Mocht je hart uitgaan naar dit werk en je wilt een eenmalige bijdrage doen?! Heel graag!! Neem dan even contact met ons op. Bvd!

Living beyond yourself

De titel van onze nieuwe bijbelstudie met vrouwen van verschillende pluimage / zendingsorganisaties...Een aansprekende, maar enigszins 'enge' titel, waarmee de verwachtingen hoog worden ingezet.

Na onze studie gisterenavond dacht ik na over datgene wat er was gezegd. We hebben een groep vrouwen die allemaal in 'hetzelfde zendings-schuitje' zitten en hierdoor eerlijk naar elkaar zijn over de goede en minder goede dingen van het zendingsleven. Op die manier kun je elkaar tenslotte ook tot steun zijn.

Voor Anco & mij is het leven in Mali soms inderdaad 'living beyond yourself'...Maar des te meer juist ook voor de christenen in Mali. Hoeveel tegenstand zij vaak niet krijgen van familie - levensbelangrijk in de Malinese cultuur - wanneer zij besluiten om Jezus na te volgen. En toch is het meer dan de moeite waard.

Ikzelf moest nadenken over hoe ik in de video ministry sta...Hoe vaak ik me wel niet achter de oren heb gekrabt de laatste weken, wanneer ik dacht dat dit echt te hoog voor me gegrepen was. Dat iemand anders het maar moest doen, omdat ik me niet geschikt achtte voor de taak.

Toch zie ik de laatste tijd doorbraken die er niet zouden zijn geweest als we niet door hadden gezet. Soms is het zo aantrekkelijk op te geven, omdat onze plannen nu eenmaal niet zo uitpakken als we ons hadden voorgesteld. Hoe verrassend in een zo andere (Malinese) cultuur?
;-)

Ik voel me weer aangespoord om niet bij de pakken neer te gaan zitten, maar Gods weg te zoeken in alles wat we doen. Living beyond yourself is werkelijk over dingen doen die je niet uit eigen kracht zou kunnen en willen doen. En dan laat je je door de ongemakken in het dagelijks leven wat minder van de kaart brengen. En krijg je weer een duidelijker zicht op de dingen die echt van belang zijn!

Middeleeuwse praktijken

Het bezoek van gisteren bezorgde me afgelopen nacht bijzonder fantasierijke dromen ;-) En dan ben ik nog niet eens een vrouw die besneden is en/of wordt. Wat moet dat alle jonge meisjes die dat wel te wachten staan wel niet voor dromen achteraf geven.

Achteraf? Ja, achteraf ... want de meisjes zelf weten vaak niet wat hen te wachten staat. Van jongs af aan is hen gezegd dat besnijdenis noodzakelijk is om een man te trouwen. Maar wat het precies inhoudt? Daarover houdt iedereen - inclusief de moeder - zijn mond.

Hoe verder het bezoek aan een vriendin gisteren vorderde, hoe meer gezichtsuitdrukkingen verrieden hoe 'de ondervragers (bezoekers)' zich van binnen voelden. Helemaal een aanwezige moeder kon niet geloven wat ze hoorde.

Het is ook verschrikkelijk als je weet dat veel meisjes voor het leven getekend zijn, mochten ze het al overleven. Veel babies - je kunt ook op jonge leeftijd worden besneden - lopen infecties op waar ze vaak genoeg aan overlijden. Ditzelfde geldt voor meisjes op oudere leeftijd (zie foto).


De vrouw die het daadwerkelijke besnijden onder haar hoede neemt is niet medisch geschoold, of erger nog: helemaal niet geschoold. De meisjes worden in grote groepen besneden, waarvoor dan maar 1 scheermesje wordt gebruikt. Niets steriliseren van tevoren of schoonmaken tussendoor, gewoon doorgaan. Kun je je het voorstellen? Hoezo overdracht van allerlei (dodelijke) ziekten?

In Mali is besnijdenis door de regering afgekeurd, het is dus in principe illegaal. Niemand houdt zich hier echter aan en waar besnijdenissen in het verleden in de ziekenhuizen werd uitgevoerd (is vrij goed, hygienisch), gebeurd het nu in het geniep, ergens in een achterhuis.

Mali kent ook een "dag tegen vrouwenbesnijdenis', maar ook dat is een facade vertelt mijn vriendin. Er wordt een stofje gedrukt - erg populair in Mali voor speciale dagen -, dat wordt op de tv getoond en dat is het. Niets geen voorlichting, of acties tegen het geheel. Behalve langs de wegen overigens...daar staat hier en daar onderstaand bord (foto)...


Om die reden is zij ook zo gekant tegen besnijdenis en geeft ze voorlichting hierover waar mogelijk. Daarnaast is ze medisch geschoold en kan ze ook de consequenties voor een 'simpele daad' als deze uitleggen. Toch is er nog een lange weg te gaan.

In de 15,20 jaar dat ze werkzaam is onder Malineze vrouwen ziet ze langzamerhand een kentering. De jeugd van vandaag denkt beter over een en ander na. Toch blijven het de oude(re) vrouwen die vast willen blijven houden aan deze eeuwenoude traditie. Die hoek vormt dan ook het grootste gevaar.

Een van de bezoekers wil graag een educatieve video maken over dit heikele onderwerp. Besnijdenis komt meer en meer uit de taboe hoek, waardoor de tijd rijp lijkt om een en ander op selectieve plaatsen - zoals het ziekenhuis - te tonen. Toch is het op tv krijgen van een onderwerp als dit nog niet zo makkelijk. Iedere keer als dit gebeurd, is er toch weer veel tegenstand.

Nieuwjaar = nieuwe look

Allereerst vanuit een warm land een heel goed en gezond nieuw jaar toegewenst! Onze lichamen zijn soms wel een beetje jaloers als wij zwetend het nieuwe jaar inluiden, terwijl jullie (over het algemeen) met - temperaturen hebben te maken...

Anco heeft om deze reden bedacht dat zijn nieuwe look (zie foto) wellicht kan bijdragen tot enige temperatuurdaling van zijn lichaam. Vanaf 2009 wordt hij door Ewien "boldy" genoemd. Wat dit precies inhoudt?! Hij gaat sinds kort geheel kaal door het leven.

Ik zie sommigen van jullie hardop denken: enigszins ijdele Anco zonder haar door het leven? Ja, het kan raar lopen. Wat Afrika niet allemaal met je doet ;-)

Wat de Afrikanen er van denken? Helemaal top, aldus de mannen. De vrouwen in het algemeen zijn verdeeld. Ewien zeg je? Die vindt het 3x niets en hoopt dat Anco weer tot zinnen komt ;-)

Hoe dit zo gekomen is? Tijdens ons jaarlijkse kampeeruitje besloot 'de jeugd' zich te laten scheren. Uiteraard kon Anco daar niet aan onder doen en ging hij als eerste onder de tondeuse. Mocht hij zich - kijkend naar de anderen - bedenken.

Wat hij er nu zelf van vindt? Hij vindt het geweldig, had het naar eigen zeggen veel eerder willen doen. Zo verkoelend en tegen de zon dragen ze nu een pet! Begrijp jij het? Alsof haar warmer is dan een pet...dat blijft uiteraard een goede vraag.

Ewien heeft zich ook een nieuwe look aangemeten, al bevat deze meer haar. Volgend jaar toch maar eens een paar keer achter onze oren krabben voordat we weer op een kampeertrip gaan. Wie weet wat er dan voor bizarre voorstellen worden gedaan ;-)

Al met al was het een leuke tijd en hebben we ook weer met oude vrienden kunnen op kunnen trekken. Ook was het een leuke afsluiting voor een van de jongens bij ons. Hij zal zondag weer terug naar huis vliegen.

Vanavond nog een avondje Karaoke met de oudste jeugd (beide jongens hebben een jeugd-ministry thuis). En een potje kaarten later op de avond. Anco en hij zullen dan zaterdag naar Bamako gaan om hem op het vliegtuig te zetten en een ander team op te pikken.