Weer thuis!!

Ja, een logisch vervolg op onze laatste weblog (klaar voor vertrek) is....jullie raden het al: weer thuis! Rond 11 uur reden we, na twee weken Burkina Faso, Bamako weer binnen. Altijd weer een beetje vreemd, na zo'n reis (aan alle vakantie/goede tijd weg komt een eind zullen we maar zeggen ;-) Maar, een groter geworden Bantu die ons vrolijk begroette was het meer dan waard...

We hebben een hele goede, rustige reis/tijd gehad bij onze collega's en vele interessante mensen ontmoet. We hebben bijvoorbeeld het radiowerk in Bobo voor een deel mogen zien, een (gezondheids)project Accedes waar ook een Nederlandse collega van ons werkt. En ga zo maar door. Het was elke keer weer grappig op welke originele manier we met Nederlanders in contact kwamen, zowel in Bobo als Ouagadougou (de hoofdstad).

In Ouagadougou bij onze collega's uit Mali, Shawn en Becky, werden we hartelijk ontvangen en in hun huis opgenomen. Zo werd ik meegenomen op theevisite, een babyshower (kennen we dat in Nederland?), een bijbelstudie brunch en ga zo maar door. Aan uitnodigingen geen gebrek. Ook mochten we een stukje van het werk zien dat Shawn en Becky de afgelopen drie maanden hebben gedaan.

Zo hebben we Kerstfeest gevierd met 600 (!) geadopteerde wezen, straatkinderen en familie. Een geweldige ervaring, qua organisatie zo nu en dan op Afrikaanse wijze uitgevoerd. Maar wat een feest voor hen, de zaal dreunde er zo nu en dan van. Kerstdag zelf hebben we op Amerikaanse wijze mogen vieren, met stocking en al. Onze Engelse vocabulaire is weer uitgebreid met een speciaal soort woorden, allemaal betrekkend hebben op X-mas.

Een bezoek aan een jongerencentrum in Burkina was goed om ideeën op te doen. We werden er hartelijk rondgeleid en van informatie voorzien. Daarnaast was er dit keer ook volop tijd voor ontspanning en een kijkje binnen het gezinsleven van Shawn en Becky. Becky verwacht hun tweede kindje in mei dit jaar en zal wellicht de eerste patiënte zijn in het al eerder genoemde Koutiala Hospital.

Zij schreef ons gisteren een e-mail en vertelde dat Ella, hun tweejarige dochtertje de dag van ons vertrek alsmaar de logeerkamer binnenliep om ons te zoeken. Toen we wegreden dacht ze dat ze meemocht en had haar reiskleren en nieuwe poppentas al klaar. Het is voor haar nog even wachten: eind januari gaan ze weer terug naar Mali.

De dag voor Kerst bezochten we de dierentuin van de president van Burkina Faso. Hij heeft een groot stuk land, waarop hij allerlei dieren houdt, zoals: nijlpaarden, een tijger, apen, struisvogels, olifanten, hyena's, buffels, zebra's....Aardig 'impressing', helemaal als je het vergelijkt met de dierentuin in Bamako. De dieren zagen er verzorgd uit, met uitzondering van de apen die in een veel te klein hok werden gestationeerd.

Bij het filmen van de tijger (die dreigend op aai-afstand langs het hek liep) werd Anco besprongen. Gelukkig zat er een hek tussen ;-) Tijdens onze tocht te voet door het reservaat werden we achtervolgd door een struisvogel, in de goede zin van het woord. Hij (of zij?) vond het gezellig om een eindje met ons op te lopen.

Onze indruk van Burkina Faso is goed. De hoofdstad is veel wijdser opgezet en schoner dan Bamako. Ook mochten we er in aanraking komen met een Nederlands stel dat tv-werk doet. Daar hebben we evangelisatiemateriaal kunnen kopen voor jongeren en mochten we met hen over hun werk in gesprek gaan. Erg interessant!

Nou, dat was onze reis wel zo'n beetje in een notendop. Of notedop? Heb het nieuwe Groene Boekje al op mijn verlanglijstje staan voor in Nederland volgend jaar, want de twijfels worden groter en GROTER. Voor jullie allen: een heel goed en koud begin van het nieuwe jaar toegewenst!! Steek voor ons ook wat vuurwerk af. Wij gaan dit jaar voor de verandering kamperen aan de Niger met bijna ons hele team. Hoop dat de krokodillen thuis blijven ;-)