Heter dan heet

Hadden we al verteld dat het heet is in Mali. Niet warm, echt heet...Tot de regens, hopelijk begin juni, zal dit niet veranderen. Ook de Malinezen klagen steen en been!

Anco vertelde net hoe verbazend hij het vindt dat de Malinezen dag in dag uit toch nog zwaar, lichamelijk werk verrichten in het huidige klimaat. Hij hielp zelf een dagje buiten mee en zweette zijn hele t-shirt + broek nat...Erg veel drinken is dan de enige remedie.

Bij nu had ik gehoopt te kunnen zeggen dat het videoproject is afgerond, maar ik ervaar wat "output problemen". Mijn project wil niet in de juiste format uit mijn nieuwe programma komen zeg maar. Dat is echt even balen, maar met tijd komen we er vast uit.

Het hele videoproject is wel een uitdaging geweest, van begin tot eind. Nieuw team, nieuwe camera en nieuw programma. Het zal goed voelen als het klaar en verspreid is ;-) Ik heb er echter enorm veel van geleerd en heb ook geleerd dat er nog veel te leren valt (haha).

Volgend weekend hopen we een lang weekend naar Bobo (Burkina Faso) te gaan. Even wat ontspanning (zwembad bij een hotel) combineren met het bezoeken van een project. Ook kennen we hier wat gezinnen die we graag even opzoeken.

Dat de hitte geen peuleschil is blijkt altijd uit de ziekte- en sterfte cijfers tijdens de maanden april, mei en juni. Deze gaan drastisch omhoog. Als nu je weerstand laag / lager is en je krijgt wat, dan is een stuk moeilijker om er boven op te komen. Bidt dan ook voor de Malinezen in deze hete tijd. Ze hebben geen airco die ze even aan kunnen zetten om af te koelen.

Korte werk video

Om ons werk wat meer in beeld te brengen, zullen we wat frequenter korte werk video's publiceren. Dit keer over onze radiotrip naar Katiena...



Met fondsen uit Amerika kan Anco op eenvoudige wijze de energievoorziening van verschillende radiostations verbeteren. Radio blijft toch het communicatiemiddel in Mali. Vrijwel iedereen heeft toegang tot een radio!

Wil je ook doneren aan dit onderdeel van ons werk. Kies dan onder "Projecten" op onze website voor het doel "Mali in the air"... Bij voorbaat hartelijk dank!

Op en top Mali

Op en top Mali zijn de geplaatste foto's, helemaal als je door de dorpen trekt. Spooky niet? Net of je weer voet op de maan gezet hebt...Zo kwam het op mij over althans ;-)

Anco, een collega en ik trokken erop uit om verschillende radiostations te bezoeken. Vanuit Amerika is er geld vrijgemaakt om deze radio's (indien nodig) van nieuwe batterijen, solar controllers of evt. een zonne paneel te voorzien.

Radio is en blijft toch het medium om ook de afgelegen dorpen te bereiken. Er is vrijwel niemand in Mali die geen beschikking heeft over een radio. Een groot bereik dus voor dit (oeroude) medium!

Het leven in het dorp is zo anders dan we gewend zijn. Men heeft vaak geen electriciteit, water moet elke dag geput worden en televisie kijken doe je met elkaar. Als er al een tv is!

Radio luisteren is dan ook vaste prik. Op die manier blijf je op de hoogte van het wel en wee van je eigen dorp en de dorpen er omheen. Een leuk verzetje, op een toch wel eentonige invulling van de dag(en). En nog nuttig ook! Toch moet er ook hard gewerkt worden om brood (in dit geval rijst of millet) op de plank te krijgen.

Iets voor jou, zo'n eenvoudig leven in het dorp?

Lastige (geld)vragen

Kinderen en het "niet naar school gaan" van velen, gaat ons aan het hart. Helaas kunnen we niet iedereen naar school helpen, daar hebben we niet de fondsen voor.

Zo kregen we gisteren een telefoontje van onze oude kokkin in Bamako. Volgend schooljaar gaan twee van haar kinderen naar het lycee en daar moet flink voor betaald worden. De directeur van de school was al bij haar langs geweest. Of wij haar niet konden helpen om geld te lenen, zodat ze voor de 5e mei de rekening kon betalen?

Simpele vraag lijkt het, maar niet in deze Malinese cultuur. Ze vertelde ons dat ze het volgende maand terug zou betalen. Op welke wijze? Elke maand leggen veel Malinezen 10.000CFA (zo'n 15 euro) in een pot, samen met anderen. Op deze wijze ben je als het ware aan het sparen - als het in die pot zit kunnen familieleden er niet naar vragen - en krijg je (als alles goed gaat) eens per jaar je 10.000CFA en al het andere ingelegde geld van de anderen...

Ik zeg niet voor niets "als het goed gaat"...Heel vaak gaat het namelijk niet goed en betalen de leden niet meer zodra zij hun geld binnen hebben. Gevolg? De laatsten na deze persoon ontvangen minder of soms zelfs niets meer. Dan kan jij eerlijk elke maand je 10.000 hebben ingelegd, maar heb je op het laatst alsnog het nakijken naar je geld.

We hebben onze kokkin dan ook gezegd dat we haar graag een gift willen geven, maar niet willen lenen. We hebben (helaas) al teveel voorbeelden gezien en ondervonden waarbij het niet gaat zoals de lener beschreven had, om welke reden dan ook.

Lastig verhaal blijft het wel, want je wilt graag helpen. Toch moeten ook de Malinezen begrijpen dat de geldboom bij de blanken ook niet oneindige geldbedragen produceert. Hierbij liften we helaas mee op de expats die goed geld verdienen en heel luxe leven. Een blanke, maakt niet uit voor welke organisatie hij of zij werkt - heeft dan ook in Malinese begrippen altijd geld. Zeggen ze van niet, dan houden ze iets/het achter.

Terug naar de foto's...Beide genomen in Guinee. De hangjeugd van Guinee staat afgedrukt op de eerste foto. Ze vonden zichzelf erg cool en wilden in eerste instantie alleen voor geld op de foto. Ook iets waar je als blanke elke keer tegen strijdt ;-) Toen ik had uitgelegd dit niet te doen, gingen twee om en uiteindelijk ook de derde. Anco en ik 'dromen' nog van een klein printertje die je aan de camera kan aansluiten, zodat je ze ook per direct een foto van henzelf kunnen geven.

De tweede foto is een meisje dat aan het werk is. Op mijn vraag of ze naar school gaat, schudde ze haar hoofd ontkennend. Meisjes zijn nu eenmaal nodig voor het werk- binnens of buitenshuis - en zullen veel minder snel dan jongens naar school worden gestuurd! Al met al vormde ze een kleurrijk plaatje...

Bezoek gemeente Bamako

Afgelopen weekend kon ik onverwachts mee naar Bamako. Altijd doen, dacht ik, aangezien onze auto nog steeds niet gerepareerd is. Voor wie het gemist hebben: de versnellingspak is naar "zijn Grootje" en deze moet worden vervangen. Erg lang en duur proces ;-)

Maar goed, Bamako dus. Wat zou dat toch met dit lam hiernaast te maken hebben? Komt'ie....

Tijdens dit weekend kon ik - na 1,5 jaar - eindelijk weer een bezoek aan onze gemeente brengen. Het was een waar feest om terug te zijn. Het was goed om oude bekenden te zien. Maar ook om te zien dat - na het vertrek van onze vroegere dominee en vriend - de gemeente nog steeds op rolletjes loopt.

We vielen met onze neus in de boter en kregen alvast een pre-Paas boodschap te horen. Vandaar het lam...

Geweldige foto vind ik het overigens ook, omdat de pasgeboren lammeren hier zo wit en vlekkeloos schoon zijn. Dat in schrille tegenstelling met de rest van Mali, waar de straten vol plastic en afval liggen ;-)

De dienst zondag duurde maar liefst 3 uur, maar niemand scheen het in de gaten te hebben. De "preek" was goed opgebouwd (niet altijd vanzelfsprekend in Mali) en de vreugde van Pasen sprong eruit.

Ook werd gesproken over het Lam dat voor onze (niet zijn eigen) zonden is geslacht. En hoe onze houding moet zijn in het lijden voor Hem, als navolging daarvan. Een boodschap die dagelijks tot leven komt als we om ons heen kijken in Mali.