27 november 2009

Overal schapen

Heb deze vrijdag genoten van het straatbeeld, minder van de drukte ... ;-) Iedereen maakt zich op voor het Tabaski (schaap) feest. Het was echt een drukte van jewelste!

Ben voor de zekerheid maar op de fiets door de stad gegaan, met de auto is er geen komen aan. Ik hoor terwijl ik deze Weblog schrijf ook wat rotjes buiten afgaan. Lijkt wel of het Nieuwe Jaar al in Mali is aangebroken. Dat iedereen feest viert met familie (uit Bamako) is wel duidelijk.

Heb mijn vriendin even kort opgezocht, het betekent veel voor Malinezen als je tijdens de feestdagen even je gezicht laat zien. Vol trots liet ze me ook haar nieuwe werkplek (naaiatelier) zien. De baas liet me thee brengen en binnen no time ben je in gesprek. Kom je uit Nederland? Dat is toch het land van de melk en de vele koeien? Ja, lach ik, en de fietsen en de kaas. Je verveelt een Malinees niet snel, men vertelt altijd lachend hetzelfde grapje.

Tijdens deze dagen krijg je ook een beetje een Kerstgevoel. Mannen en vrouwen dragen hun mooiste kleding, op elke hoek van de straat komt er wel een schaap voorbij. Het mooiste plaatje van vandaag vond ik wel de jongen met de ezelskar met een koe achterop. En de koe maar protesteren...


Al een paar keer eerder had ik een koe vastgebonden op een kar gezien, maar iedere keer had ik of mijn fototoestel niet bij me of was ik te laat met het nemen van de foto. Nu zag ik dan ook mijn kans.

Op mijn mountainbike pakte ik mijn fototoestel uit mijn tas. Om vervolgens de hoes tussen mijn tanden te nemen en met één hand achterstevoren op de fiets onderstaande foto te nemen. En dat tot twee keer toe ... De jongen dacht echt dat ik toch wel een beetje gek deed om hem met koe en al op de foto te nemen.

En toen kwam ik ook nog eens naast hem fietsen om hem de foto te laten zien... Je zag hem denken ...

Thanksgiving
Vandaag hebben we ook met onze (Amerikaanse) collega's Thanksgiving gevierd. Lekker eten, spelletjes, American football, een film en kampvuur staan dan traditioneel op het programma.

Toen ik op mijn fiets door de stad reed had ik ook echt een dankbaar gevoel! Voor het leven in Mali, de vrienden om ons heen, een over het algemeen goede gezondheid, ons team en de mogelijkheid om Gods werk te mogen doen op een unieke plek, en een uniek tijdstip.

We wensen jullie allen vanuit Mali een goede tijd toe, ter voorbereidig op de feestdagen!

17 november 2009

Nogmaals Nederlands bezoek

Afgelopen week hadden we wederom Nederlands bezoek...Dit keer kwam onze directeur naar Mali om polshoogte te nemen bij alle CAMA zendingswerkers. Hij was voor het laatst in Mali in 2007, als spreker van onze jaarlijkse veldconferentie.

Tijdens zijn bezoek hebben we verschillende gesprekken gehad met hem, onze (nieuwe) veldleider en het leiderschapsteam. Het was een goede tijd waarin beide partijen elkaar beter zijn begrijpen. Ook was het goed voor onze directeur om ons aan het werk te zien - in onze eigen omgeving - en inzicht te krijgen in de (vele) verschillende dingen die Anco met name onderneemt.

Ook kwam onze container vrij in de nacht dat hij voet op Malinese bodem zette. Het uitladen van de container om alle drukte heen, nam dan ook nog wel wat energie in beslag. Het was erg grappig om te zien hoe met name het uitrijden van trekker en auto heel wat publiek op de been kreeg. Met een applaus van de douane beambten als beloning. Dat brak even de spanning, omdat douaniers nu eenmaal ook wel eens lastig kunnen doen ;-)

De naam van het ziekenhuis in Koutiala staat goed bekend en dat scheelt in alle onderhandelingen. Ze weten dat we hier niet voor onszelf zijn, maar om hun land - Mali - vooruit te helpen. Bij elke container is er wel weer een onverwachts voordeel. Cadeautje van Boven noemen we het vaak gekscherend. Binnen een dag was ook de container verkocht. Weer een zorg minder!

Tentoonstelling
Ik heb met name het zakelijke ook met het aangename afgewisseld. In de dagen dat we Bamako aandeden was er namelijk een internationale foto tentoonstelling. Daar liep ik zowel als onze directeur warm voor.

Het was heerlijk om daar wat tijd door te brengen en ook inhoudelijk van gedachten te wisselen over de foto's die een ereplekje hadden gekregen. Het waren overigens alleen Afrikanen die hun werk tentoonstelde en dat maakte het extra leuk. Je kijkt toch allemaal met andere ogen naar de dingen om je heen.

Bijzonder vond ik het, dat een en ander mooi opgezet was en de toegang tot de tentoonstelling geheel gratis was. Op die manier kunnen niet alleen "de rijkeren" van kunst en cultuur genieten.

Inmiddels zijn we een week verder en is onze directeur weer richting Bamako vertrokken. Vanavond vliegt hij terug naar Nederland.

En wij...we kunnen het soms amper geloven hoe snel de tijd hier vliegt en hoeveel dingen we nog graag goed willen afronden voor ons verlof. We hebben met z'n allen dan ook gezegd dat we niet aan een bepaalde datum van terugvliegen vast zitten. T.z.t kijken we liever of wat extra tijd een goede afronding van werk(projecten) kan opleveren.

03 november 2009

World Vision video