Maandag, dinsdag en vandaag hebben we, als CAMA-vrouwen in Mali, een kleine vrouwenconferentie gehad. Althans, ik zou er maandag bij zijn, maar toen lagen zowel Anco als ik ziek op bed. We hadden schijnbaar iets opgelopen (who knows where) en voelden ons in de nacht van zondag op maandag erg beroerd. Met de nadruk op erg. En ja hoor, eerst wierp ik alles eruit, een tijdje later Anco. Verplicht bed houden dus op maandag, niet leuk, maar wel even goed. En daarbij, we waren het er alle twee over eens : als je dan toch ziek moest zijn, dan maar 'gezellig' samen.
Dinsdag en vandaag ben ik weer vol goede moed op pad gegaan. Anco voelde zich ook al een heel stuk beter, maar deed het nog even rustig aan. Tijdens deze dagen stond het CAMA-werk in Mali centraal en konden alle vrouwen (zo'n 8 in totaal) hun verhaal kwijt als het ging om: hoe ze in Mali terecht waren gekomen en wat hun (toekomstig) werk inhoudt. De conferentie werd georganiseerd door de 'Salem ladies' uit Amerika die elk jaar naar een zendingsveld trekken om zendingswerk in de praktijk te beluisteren en te bekijken/beleven. Om op deze wijze meer bij de mensen en het werk betrokken te zijn en gericht voor hen te kunnen bidden.
Daarnaast werden we als vrouwen echt in de watten gelegd: er werd lekker voor ons gekookt, mijn haar is geknipt (erg kort aldus Anco ;-), ze namen allerlei kleine presentjes mee, etc. Het waren echt dagen waarin we als CAMA-team ook de gelegenheid kregen om nader tot elkaar te komen. Door elkaar getuigenissen te horen, door de tijd nemen met elkaar te praten, en om bijvoorbeeld gezellig spelletjes te doen.
Deze 'small retreat' ging vooraf aan een 'big retreat', dat morgen van start gaat. De donderdag, vrijdag en zaterdag zal een groep van zo'n 75 vrouwen uit Bamako en omstreken zich verzamelen. Dit zullen niet alleen vrouwen van CAMA zijn, maar ook van andere zendingsorganisaties. Ben benieuwd hoe dit gaat uitpakken, jullie horen later meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten