We zijn inmiddels drie weken in Congo van de negen. Een dag loopt niet altijd als gepland. 'Dat is Congo', men leeft hier vanuit impulsen, een vaste structuur kent men vrijwel niet. Vergeleken bij Congo is het leven in Mali vrij gestructureerd :)
Zo zijn we bijvoorbeeld al een hele week bezig om een vergunning te krijgen voor ons bezoek aan de Inga dam (mogelijk) dit weekend. De Inga dam I en II voorzien Congo Kinshasa en Brazzaville, Zuid-Afrika van spanning / electriciteit. Ook zijn er grootse plannen met een uitbreiding van de dam met Inga III en Grand Inga. Genoeg potentie, al draait de dam nog lang niet op volle toeren (30% van de capaciteit is in gebruik) door ernstig gebrek aan onderhoud.
Het lijkt ons dus wel wat om dit grootste energiemonster eens met eigen ogen te bekijken. Zo gezegd, maar niet zo gedaan :) Om dit te kunnen hebben we permissie nodig van de baas van de nationale energiemaatschappij en de immigratiepolitie. Een simpel velletje papier met namen, handtekening en een stempel. Vrij reizen en bezichtigen is er dus niet bij !
Dat je de benodigde papieren hiervoor niet zomaar rondkrijgt, werd ons van de week wel duidelijk. Dan was chef a – die de papieren moest ondertekenen – er niet, de volgende dag chef b. Om moe van te worden. Je zou denken dat de vice-chef bij afwezigheid zijn krabbel wel mag zetten, maar ook dat is hier niet het geval !
Hierarchische structuren lopen dan ook als een rode draad door de Congolese maatschappij. Tot het niveau dat het de hele samenleving lam kan leggen. En of het ons op tijd gaat lukken om de papieren voor morgen rond te krijgen, dat is nog maar de vraag. Zo niet, dan accepteert men dat ook gelaten onder het mom van 'zo gaat dat nu eenmaal bij ons in Congo'.
We hebben dan ook met enige regelmaat gesprekken over het reilen en zeilen van de Congolese maatschappij. Want een ieder voelt toch wel de frustratie dat er zoveel voor handen is in Congo, maar het niet tot zijn volle recht / potentie komt. Men komt nauwelijks vooruit. Niet onbegrijpelijk in een samenleving waar niet gewerkt wordt volgens een bepaalde structuur. Of waar bepaalde structuren de vooruitgang juist belemmeren in plaats van stimuleren.
Al met al blijft het moeilijk grijpbare materie. Helemaal in een cultuur waar patronen, gewoonten en gedachten zo anders worden ingevuld dan bij ons. Rest ons niets dan de 'discussie' levend te houden en in de massa mee te gaan...zij het soms wel enigszins uit de pas :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten