29 oktober 2009

Video avontuur

Wauw, wat vliegt de tijd zeg! Ongelooflijk...Praat men in Nederland ook al over de Kerst? Sinterklaas kennen ze hier niet, dus die wordt overgeslagen. Ik weet in ieder geval dat we gebakken zitten, met twee zakken kruidnoten in de container.

Genoeg gekheid hierover. De container is alweer ruim een week in Bamako, maar bij de douane. Alle spullen muv de auto en de trekker is "goedgekeurd". Afwachten dus op de juiste papieren, van een bureau dat niet al te snel werkt!

We hebben echt een aantal drukke, maar goede weken achter de rug. Anco heeft de klus op de meisjesschool Baramba (aanleggen van internet + computerlokaal) - die hij begonnen was met Victor - geklaard. Het grappige is dat je er nu wel kunt e-mailen, maar niet bellen. Tenzij je hoog in de antenne klimt. Het idee is dan ook om de Oranje (telefoonaanbieder) een plekje in diezelfde toren aan te bieden...Slim of slim ;-)

Ikzelf kreeg een eerste video-opdracht voor de Malinese tv. World Vision benaderde me om een korte spot te maken over een "nieuw landbouwproduct" om de granen tijdens de opslag vrij van een bepaalde insect te houden.

De set was met één woord "crazy", maar het was ontzettend leuk en leerzaam. Al ging het wel op z'n Malinees. Waar ik op tijd wilde beginnen vanwege het (zon)licht, hanteerden de anderen het Malinese protocol. Overal groeten - tot in het extreme toe - en vooral de tijd nemen ...

Zo nu en dan trok ik (letterlijk) de haren uit mijn hoofd. Toch was het erg leuk om dit (een keer) mee te maken en het leggen van de contacten is voor de verkoop voor het uiteindelijke product erg goed.

De coördinator van het project was onder de indruk van de uitvoering van het project. Hij vertelde ons (Anco was die dag mijn helper ;-) dat we het project op gestructureerde en professionele wijze tegemoet traden. Vandaag is het eindproduct naar tevredenheid afgeleverd.

Indien Amerika ook accoord is - daar zitten de geldschieters - wordt de spot de komend drie maanden twee keer per week uitgezonden. Ik ben erg benieuwd naar reacties. Ben tegelijkertijd ook blij dat het project goed is afgerond. Ik had zo nu en dan echt de zenuwen en was niet altijd even zeker van mezelf. Leerpunt dat is zeker ;-)

Dit weekend - vanaf morgen - laat ik Anco alleen om met een stel collega's naar de jaarlijkse vrouwenconferentie te gaan. Ik heb er dit jaar lang over getwijfeld of ik wel zou gaan. Helemaal omdat het soms conferentie na conferentie lijkt te zijn. Toch is de timing nu goed en kan ik na een week hard werken lekker bijkomen, zowel lichamelijk als geestelijk.


De jongste helpers op de filmset ;-)

Geen opmerkingen: