05 april 2007

Computerzaal komt tot leven

Laat ik beginnen met te zeggen dat het ‘waarrrummm’ is hier in Mali. Het zweet staat op mijn voorhoofd en dan ben ik alleen nog maar ‘vrij passief’ deze weblog aan het tikken. Moet je je voorstellen wat er gebeurd als ik opsta, iets ga halen buiten en dan weer terug in huis kom ;-)

Aan vochtverlies dus geen tekort. Zelfs de Malinezen klagen steen en been. Het lijkt elk jaar weer heter te zijn dan voorheen. Maar in realiteit herinner je je niet meer (een jaar later) hoe warm het eigenlijk het jaar ervoor was. In huis is het toch wel zo’n 35+ graden, buiten al gauw 45+ op bepaalde momenten van de dag. Het gevoel bekruipt onze elke dag wel eens een keer of wat dat onze hersenen 'kokende' zijn en daardoor niet naar behoren functioneren ;-)

Maar goed, genoeg gezegd over de warmte. Krijg het er alleen maar warm(er) van. In deze weblog willen we jullie graag op de hoogte brengen van de voortgang in Bolle Mineurs, de jonge jongensgevangenis.

We zijn inmiddels flink wat stappen verder met dit computerproject. Inmiddels is de zaal zo goed als stofvrij gemaakt en hebben we drie computers geïnstalleerd. Voorzien van een geheel nieuwe ‘franse’ versie van Edubuntu (menselijk zijn voor anderen), het paradepaardje van Anco ;-) Het ziet er allemaal gelikt uit.

Edubuntu is gratis software dat gericht is op het gebruik in schoolsettings. Het is één van de vele versies een Linux. Het maakt gebruik van één centrale server en meerdere ‘clients’. Dit houdt bijvoorbeeld in dat software maar op één server geïnstalleerd hoeft te worden, wil het op alle computers werkzaam zijn. De clients kunnen dan ook oude computers zijn, die soms zelfs geen harde schijf bevatten.

Gisteren hebben we de voorbereiding op nieuwe lessen afgerond. Met het ophangen van een whiteboard (verkregen in Nederland bij Stichting hand ;-), het verkrijgen van een lijst met nieuwe studenten – 12 in totaal, etc. Het plan was om daarna direct aan de slag te gaan.

Dit werd echter afgeketst door de ‘leiding’. Met de feestdagen in het verschiet (Goede vrijdag en Pasen), had hij besloten dat we pas hierna mochten beginnen. Ook op onze vraag of we de jongens alvast mochten ontmoeten om hen een schrift en pen te geven werd negatief geantwoord. Helaas, maar waar…We wilden zo vlak voor een nieuwe start geen moeilijkheden maken en zijn dus weer op huis afgegaan.

Het blijft altijd lastig om te peilen waarom bepaalde dingen gaan zoals ze gaan. Het heeft in ieder geval alles met status en macht te maken. Ook dit keer werd er weer terloops gezegd dat er maar ‘weinig’ voor de leiding in het nieuwe contract zat. Vrij vertaald: geld en andere voordelen.

De handtekening van de directeur staat er echter goed en duidelijk onder, dus de komende 6 maanden geldt het contract zoals het is. En kunnen we daar ook altijd weer op terugvallen. Wel zo prettig ook voor onze computerleraar.

De jongens zien er in ieder geval naar uit. Het is elke keer weer schrikken om te zien hoe mager ze er in deze warme maanden bijlopen. Ook kregen we even het ware gezicht te zien van een van de bewakers. Hij sloeg een jongen met een boomtaak, meerdere keren en hard. Toen we informeerden waarom dit gebeurde, was het wegens belediging van de superieuren. Lastig, want dat is nogal een vaag begrip.

Met de Paasdagen gaan meerdere dominees langs de gevangenissen. Om hen het Paasverhaal te vertellen en hen van kleren, zeep en andere benodigdheden te voorzien. Op die manier is het ook voor de jongens in Bolle Mineurs een beetje Pasen…

Geen opmerkingen: