Aangezien de cultuur en levenswijze in Mali zo anders is dan in Nederland, kun je 'als witte' gemakkelijk iets niet volgens de culturele spelregels doen. Waar wij soms voor snelheid en efficiëntie kiezen, kiest de Malinees voor een ceremonie en langere tijd. In sommige gevallen staan we vooraf niet voldoende stil bij het verschil in (denk)patronen. En dan gaat het weleens mis ;-)
Zo hebben we bijvoorbeeld het computerproject in de jongensgevangenis waar we oprecht trots op zijn. Helemaal ook omdat het project draaiende wordt gehouden door een Malinese computerdocent. Zo dachten we dat we sinds mei vorig jaar wel enige 'krediet' (in ons denken) hadden opgebouwd, om een en ander van een les te filmen. Het gefilmde materiaal zouden we dan weer in Nederland kunnen gebruiken, om beelden van ons werk te laten zien.
Zo gezegd, zo gedaan! Na de docent te hebben ingelicht, gingen we er met onze eigen camera op af. We dachten echter niet voldoende na over protocollen – erg belangrijk in Mali – die vereisen dat we schriftelijk een verzoek indienen voor het filmen van....Die vrijdag hadden we dat nog niet voldoende door en hebben we de studenten gefilmd en hen iets laten delen van hoe zij de cursus ervaren.
Woensdag werden we echter op de hoogte gesteld dat de (adjunct)directeur hierop niet gesteld was en dat we hem vooraf (beter) hadden moeten inlichten. Of we dan ook niet naar de gevangenis wilden komen om te praten. Uiteraard gingen we hierop in en wilden we ook goed uitleggen om welke reden we een en ander hadden gefilmd. Het project kan tenslotte alleen maar draaien met behulp van sponsors in Nederland. We hadden dus absoluut geen kwaad in de zin.
We hadden echter niet voldoende stil gestaan bij het feit dat de gemiddelde Malinees er niet van houdt op de film te worden gezet. Helemaal niet als je in de gevagenis zit!! Tijdens het gesprek namen we onze meer ervaren collega mee, die al jaren in de gevangenis komt en werkt. Zij wist op een heel prettige en ontspannende manier het 'slecht-nieuws-gesprek' in goede banen te leiden. Waarbij ze de nadruk legde op het leren door fouten te (mogen) maken.
De adjunct-directeur drukte ons nog eens goed op het hart een en ander in de toekomst beter te regelen. Sinds het aantreden van een andere 'hoogste baas' waren de regels strenger geworden en is een en ander er niet makkelijker op geworden. Ook hij begreep gelukkig goed om welke reden we dit project wilden filmen.
Een volgende keer zouden we dan, aldus hem, enige 'officials' kunnen uitnodigen, en een klein schaap kunnen slachten. Het dus doen op de manier à la Malienne ;-) We hebben tijdens dit gesprek direct een verzoek ingediend. Om woe a.s. met twee vertegenwoordigers van “Lokaal Mondiaal” een kwartier te filmen.
Lokaal Mondiaal heeft ons zelf benadert om een dagje met ons mee te lopen. Zij hadden ons via onze website gevonden en waren met name geïnteresseerd in het gevangenisproject. Lokaalmondiaal zendt televisieitems en films uit op regionale en lokale omroepen. Door internationale issues vanuit het lokale en regionale perspectief te belichten wil lokaalmondiaal bewustwording creëren over internationale samenwerking en respect voor culturen bevorderen.
We zouden het erg leuk vinden om hen iets van het werk in de gevangenis te laten zien. We zullen zien hoe de (adjunct) directeur op ons 'officiële verzoek' reageert ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten