Afgelopen week hadden we wederom Nederlands bezoek...Dit keer kwam onze directeur naar Mali om polshoogte te nemen bij alle CAMA zendingswerkers. Hij was voor het laatst in Mali in 2007, als spreker van onze jaarlijkse veldconferentie.
Tijdens zijn bezoek hebben we verschillende gesprekken gehad met hem, onze (nieuwe) veldleider en het leiderschapsteam. Het was een goede tijd waarin beide partijen elkaar beter zijn begrijpen. Ook was het goed voor onze directeur om ons aan het werk te zien - in onze eigen omgeving - en inzicht te krijgen in de (vele) verschillende dingen die Anco met name onderneemt.
Ook kwam onze container vrij in de nacht dat hij voet op Malinese bodem zette. Het uitladen van de container om alle drukte heen, nam dan ook nog wel wat energie in beslag. Het was erg grappig om te zien hoe met name het uitrijden van trekker en auto heel wat publiek op de been kreeg. Met een applaus van de douane beambten als beloning. Dat brak even de spanning, omdat douaniers nu eenmaal ook wel eens lastig kunnen doen ;-)
De naam van het ziekenhuis in Koutiala staat goed bekend en dat scheelt in alle onderhandelingen. Ze weten dat we hier niet voor onszelf zijn, maar om hun land - Mali - vooruit te helpen. Bij elke container is er wel weer een onverwachts voordeel. Cadeautje van Boven noemen we het vaak gekscherend. Binnen een dag was ook de container verkocht. Weer een zorg minder!
Tentoonstelling
Ik heb met name het zakelijke ook met het aangename afgewisseld. In de dagen dat we Bamako aandeden was er namelijk een internationale foto tentoonstelling. Daar liep ik zowel als onze directeur warm voor.
Het was heerlijk om daar wat tijd door te brengen en ook inhoudelijk van gedachten te wisselen over de foto's die een ereplekje hadden gekregen. Het waren overigens alleen Afrikanen die hun werk tentoonstelde en dat maakte het extra leuk. Je kijkt toch allemaal met andere ogen naar de dingen om je heen.
Bijzonder vond ik het, dat een en ander mooi opgezet was en de toegang tot de tentoonstelling geheel gratis was. Op die manier kunnen niet alleen "de rijkeren" van kunst en cultuur genieten.
Inmiddels zijn we een week verder en is onze directeur weer richting Bamako vertrokken. Vanavond vliegt hij terug naar Nederland.
En wij...we kunnen het soms amper geloven hoe snel de tijd hier vliegt en hoeveel dingen we nog graag goed willen afronden voor ons verlof. We hebben met z'n allen dan ook gezegd dat we niet aan een bepaalde datum van terugvliegen vast zitten. T.z.t kijken we liever of wat extra tijd een goede afronding van werk(projecten) kan opleveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten