We zeggen het vaak genoeg tegen elkaar: de tijd vliegt. Helemaal wanneer je beiden je ticket vast hebt staan en je dus weet wanneer het einde van ons verlof echt nadert ;-)
Nog even dit, nog even dat...en zo vliegen de dagen om. De container is klaar en wordt deze week opgehaald. Een pak van ons hart, al moeten we leren de tocht van de container naar Mali los te laten. Hebben we al eens genoemd dat er geregeld containers letterlijk van de trein afvallen van het smalle spoor tussen Dakar en Bamako?
Toch leren we keer op keer dat het goed komt, hoe dan ook. Ik bedenk me weleens hoe engelen zo'n container (wellicht) omringen. Een mooi beeld, dat rust geeft.
Anco vliegt maandag uit ;-) Dat zal even wennen zijn. Ikzelf blijf nog 4 weken in Nederland. We weten beiden dat het de juiste beslissing is, maar het voelt raar. Alleen vliegen is ook niet echt favoriet, maar het is niet anders.
Er zijn me al heel wat slaapzolders aangeboden, dus ik zal niet vereenzamen. De beslissing hoe ik precies mijn laatste weken in Nederland in ga delen schuif ik voor me uit. Eerst Anco maar op het vliegtuig en dan zie ik wel weer verder.
Qua gezondheid gaat het echt steeds beter met me, daar ben ik dankbaar voor. In Mali zal het de kunst zijn om rustiger in mijn werk / leven te blijven en het ritme van de afgelopen tijd vast te houden. Gek eigenlijk hoe 'diep' je moet gaan soms, om tot het juiste evenwicht te komen.
Toch kijken we met dankbaarheid terug op de afgelopen maanden. Het was goed om in Nederland te zijn. We kunnen niet genoeg benadrukken hoe belangrijk vriendschappen, bemoedigingen, gebeden, kaartjes etc voor ons - maar ook voor een zendingswerk ver weg - kunnen zijn.
Houdt contact, ook als u / jij niet direct een antwoord van ons terugkrijgt.
Een hartelijke groet vanuit Zuidland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten