De uitslagen van de verkiezingen in NL zijn inmiddels lang en breed bekend. We kijken met nieuwsgierigheid naar het proces van mogelijke kabinetsvorming. Zelfs onze Amerikaanse collega's krijgen Nederlands politiek nieuws te zien. Al zei het dan vanwege het boerkaverbod en onze intolerantie in deze kwestie ;-)
Maar goed, over politiek moest deze weblog niet gaan. Al zou de titel er wellicht goed bij passen?! Ons van het kastje naar de muur gaat over ziek – zijn in een land in Mali en passende zorg daarbij proberen te vinden. Met de nadruk op proberen, want simpel is het vaak niet....
Wij dachten in goede handen te zijn bij dr. Guindo, maar iets minder bleek meer waarheid te zijn. Gisterenavond gingen we, gewapend met alle medicijnen, naar de Engelse kerk. Om een second opinion te vragen aan (dit keer) een Amerikaanse arts. Een arts overigens die goed bekend staat om zijn acurate kennis, in combinatie met de Tropen.
Op verzoek van een collega op het veld zijn we hem gaan raadplegen. De betreffende collega (en wij ook overigens ;-) vond dat Anco te lang niet fit bleef. Zo gezegd, zo gedaan. Geduldig naar ons verhaal luisterend kwam hij tot de (voor mij enigszins schokkende) conclusie dat Anco wellicht geen 'Candida' had. Hij maakte er zelfs grapjes over, door te zeggen neem iedereen hier in de kerk vanavond en je zult bij hen allen Candida aantreffen (in de hoeveelheid die Anco zou hebben dan ...;-)
Hmm, wat moesten we daarvan denken? Daarnaast had onze jonge arts bij dr. Guindo een diagnose gesteld, maar hiervoor niet de juiste medicijnen gegeven. Hij behandelde Anco op parasieten en meer, niet op de betreffende schimmelinfectie. Ik voelde me steeds kleiner worden op medisch gebied. Hoe naïef kun je zijn, dacht ik bij mezelf.
Gezien de samenstelling aan medicijnen, had onze onbekende dokter het zekere voor het onzekere genomen en Anco medicijnen voorgeschreven voor zo'n beetje alles waarop zijn klachten betrekking konden hebben. Een vooral Franse insteek, aldus onze Amerikaanse dokter, die wellicht enigszins goed had gedaan in het hele proces.
Mocht Anco's lichte koorts aanhouden de komende dagen, dan dacht hij eerder aan.....Wat hoor ik daar? Ja, buiktyphus!!! Laat dat nu het laatste zijn waaraan de dokter zei dat Anco leed. Een beetje krediet moeten we hem wel geven, want buiktyphus komt bijna nooit naar boven in een test. Gezonde mensen, aldus de test, kunnen het hebben. En bij zieke mensen laat de test niets zien. Lastig, buitengewoon lastig...
Inmiddels zijn we een dag verder en ben ik enige frustratie (die ik gisterenavond voelde) kwijt geraakt ;-) Wat is het soms goed dat je ergens een nachtje over kan slapen. Vandaag zijn we twee keer naar het ziekenhuis gegaan, om de vraag te krijgen morgenvroeg terug te komen. Dan zal er een laatste bloedtest worden gedaan om te zien of Anco (jawel) buiktyphus sporen heeft. Ofdat hij (zeg maar) als genezen kan worden verklaard.
Maarruh...dachten we later in de auto. Beetje onlogisch is het wel. De betreffende dokter dacht namelijk dat het in geen geval buiktyphus was. Maar laten we hem er toch nog maar even op testen?? In ieder geval laten we hen dan ook direct weer een vaccin hiertegen geven. Je weet maar nooit! En dit keer vragen we in ieder geval de bloed uitslagen zwart op wit. Kunnen we altijd nog even onze Amerikaanse dokter inschakelen als back-up ;-)
Al met al gaat het vandaag beter met Anco en krijgt hij langzaamaan weer meer energie. Goed eten en drinken en vooral rustig aan doen. Dat was het devies van beide doktoren!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten