Roerige tijden

Onze tijd in Sofara Ba (zie foto hierboven) was heet, maar goed. Het heeft ons een goed beeld gegeven van het evangelisatiewerk dat onze collega’s ‘naleven’ in een traditioneel Bozo-dorp als Sofara Ba. Daar lijkt het alsof de tijd heeft stilgestaan en is er buiten vissen, warmte, modder, mobiele telefoons, …weinig om je mee bezig te houden ;-)

De Bozos staan bekend als vissers die trots zijn op hun behoud van cultuur en levensgewoonten. De eerste Bozo die, om in zijn levensbehoud te voorzien, afstapt van het vissen moet nog gevonden worden. Deze trotse houding maakt hen ook in sommige opzichten onbenaderbaar, niet makkelijk om mee te leven.

Het was dan ook bijzonder om te zien en te filmen hoe onze collega’s hun leven leven in een dorp als Sofara Ba. Zo’n vissersdorpje aan het water levert prachtige videobeelden op. De nachten waren extreem warm (er is geen elektriciteit) en daardoor kort. We werden wakker gehouden door het mannen kikkerkoor dat op zoek was naar ‘de ideale vrouw’. En dat lieten ze uit volle borst horen ;-)

Tijdens ons verblijf hebben we wederom een nieuwe culturele ervaring opgedaan. Meer dan één om eerlijk te zijn. De zondagsdienst veranderde van kerkdienst in begrafenis, omdat een van de gelovigen de avond / nacht ervoor was overleden. Deze man was slechts 35 jaar en al jaren ziek.

Tijdens de kerkdienst werd het lichaam – gewikkeld in kleden en matrassen – binnengebracht en op het podium neergelegd. Dit ging zo klungelig en niet zonder stunten dat ik in gedachte het lichaam al ter aarde zag vallen. Gelukkig gebeurde dit niet!

Nadat het lichaam was neergelegd werd er een korte speech gehouden en zong men verschillende christelijke liederen. Vervolgens werd het lichaam, vergezeld door een grote groep mensen, naar de begraafplaats gebracht. In Mali – en helemaal nu in de hete tijd – gaat er geen tijd verloren met het begraven van de doden. Nog dezelfde dag dat iemand overlijdt wordt hij / zij, indien mogelijk, begraven.
Bij zo’n gelegenheid als deze valt het ons iedere keer weer op hoe veel hoopvoller de begrafenissen zijn bij de christenen dan bij de moslim Malinezen.

In Sevare (stadje dichtbij Sofara Ba) werden we, tijdens het diner, ingewijd in de raadselen der (komende) Presidentsverkiezingen. In naam heeft Mali democratische verkiezingen, maar in de praktijk blijft daar weinig van over.

Er worden fictieve of dubbele namen opgevoerd, intimidatie in verschillende vormen vindt plaats. Wanneer een Malinese inwoner geen identiteitskaart heeft, moet hij door middel van twee getuigen aantonen dat hij de persoon die hij zegt te zijn. Klaarblijkelijk staan er getuigen bij de deur van een stemlokaal om voor geld te getuigen. En niet alleen voor één persoon in het algemeen ;-)

Het beloven dan ook hectische weken te worden voor de verkiezingen die plaatsvinden op zondag 29 april 2007. Eén van de gemeenteleden in Sevare noemde zelfs dat het zal gaan ‘opwarmen’ (Malinese uitdrukking) tijdens deze verkiezingen. Er wordt dan ook veel gebeden in de kerken voor een totale ommezwaai van het corrupte regeringsstelsel zodat eerlijke verkiezingen dit jaar mogen plaatsvinden.