De titel komt niet echt overeen met de plek waar we ons nu bevinden: Ségou. Een plek waar we tot rust mogen komen met het hele team tijdens een (paar dagen) gebedsconferentie. Vanwaar dan die titel zou je kunnen denken?
Nou, het is toch wel onrustig op meerdere ‘plekken’ in ons leven...of breder genomen het leven van mensen om wie we geven. Voordat we naar Ségou gingen bijvoorbeeld kregen we een telefoontje van onze taalvrienden die in Guinee wonen. Ze waren onderweg naar Mali, Bamako, omdat de onlusten in dit land standhouden. Ze waren emotioneel en lichamelijk op en waren tegelijkertijd verdrietig, omdat ze een land en vrienden achterlieten, waarvan het niet zeker is of ze ernaar terug zouden keren.
De onrust in de landen om Mali lijken toe te nemen, een soort sneeuwbaleffect. In Senegal bijvoorbeeld worden morgen (zondag) de verkiezingen gehouden. Ook dit gaat gepaard met onrust, oppositie en een president die zegt bereid te zijn de wapens op te pakken, als de verkiezingsuitslag niet gerespecteerd wordt.
Dit horende moest ik denken aan een vraag die een Congolese vriendin me stelde vorige week. In Mali zullen dit jaar namelijk ook presidentsverkiezingen worden gehouden. Volgens haar (heb het zelf nog niet nader bekeken) in de maand mei / juni. Uit voorzorg sluiten de scholen vroeger, omdat onder studenten vaak de meeste weerstand wordt aangetroffen. Door de school vroeg te sluiten, zijn de studenten wellicht meer “at ease” zoals ze dat mooi in het Engels zeggen.
Maar goed, terug naar de verkiezingen in Mali. Ze stelde me dan ook de (onverwachte) vraag of wij het land zouden uitgaan als de verkiezingen plaatsvonden. Het land uitgaan? Keek ik haar enigszins verbaasd aan...die vraag was nog geen moment in me opgekomen. Al zou het wel een eerste ervaringen (van de vele deze tweede termijn ;-) voor ons zijn, de verkiezingen...
In het klein maakt ons Mali team ook ‘enkele turbulenties’ mee...Onze veldleider en zijn vrouw gaan begin juni 2007 voor een jaar op verlof. En het lukte tot nog toe niet om een vervanger voor hem te zoeken. Daarnaast is het niet zeker of ze terug zullen keren naar Mali, vanwege de gezondheid van zijn vrouw. Onzekerheden voor het veld, waar op dit moment nog geen antwoorden op te vinden zijn.
Toch is er zo’n duidelijke groei te zien, in hoe we op ‘zulk nieuws’ als team, groep reageren. En hoe we hiermee omgaan. Met z’n allen hebben we gezegd het alleen van God te willen verwachten. Hij is soeverein. Hij heeft de antwoorden al klaarliggen, waar wij nog blind zijn voor hetgeen voor ons ligt. We hebben als team dan ook ‘besloten’ een verwachtende houding aan te nemen, in de positieve zin van het woord...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten