We zijn vandaag teruggekomen van een paar dagen Koutiala. Waar we het werk met plezierige dingen hebben afgewisseld. Sowieso was het weer gaaf om onze collega's daar te zien en beter te leren kennen. Ook hadden we Tabitha, een Amerikaanse stagiaire van Carina, met ons meegenomen die volop genoot. Koutiala is weer eens wat anders dan de drukke stad Bamako.
Maar wat hebben we dan in Koutiala gedaan? Nou, allereerst gewerkt natuurlijk ;-) Anco ging gewapend met een satellietschotel om voor eens en altijd af te rekenen met het telefoon- / internetverbindingsprobleem. Zoals sommigen van jullie je wellicht herinneren had hij al eerder een poging op dit vlak in Koutiala gedaan. Hij kwam toen echter tot de conclusie dat de satelliet waarop hij richtte, in combinatie met de te kleine schotel, geen succes uitwerkte.
Dit keer had hij dus een GROTERE schotel mee, en zou hij deze op een andere satelliet gaan richten. Beter te bereiken vanuit Mali. De schotel werd op dag 1 op het dak geplaatst. De jongste zoon van onze collega's hielp gretig mee en genoot zichtbaar van dit technische klusje. Eveneens Anco overigens. Anco richtte de schotel uit en ja hoor, na een telefoontje richting de 'internetmaatschappij' werkte het aan het einde van de middag prima. Ze waren er echter met z'n allen nog niet zo zeker van of het dak de grote en dus zware schotel zou houden bij bijvoorbeeld een grote storm. Het plan werd dan ook gesmeed om de schotel de volgende dag op de grond te plaatsen.
En ja hoor...Laat nu de volgende morgen vroeg (rond 7 uur) een kleine storm opkomen. Alle mannen, inclusief mijzelf als fotograaf, snel hun kleren aan en het dak op. Al het materiaal eraf en weer even terug naar bed / binnen. De regen belemmerde tenslotte verder werken. Na het ophouden van de regen gingen we met man en vrouw aan de slag. Al leek het soms meer een Malinese werkwijze: de vrouwen stonden erbij en bemoedigde....juist ja, de mannen!!
Maar goed, na wat bomen / struiken te hebben gekapt werd de schotel dit keer op de grond geplaatst. Deel 1 van de internetverbinding in Koutiala was geslaagd. Binnenkort zullen we terug gaan om een netwerk tussen de verschillende huizen en kantoor op te zetten.
Ewien heeft ook niet stilgezeten tijdens het bezoek aan Koutiala. Zij heeft een uitdraai van de website-in-concept voor het ziekenhuis woord voor woord met de groep doorgenomen. Met het resultaat dat deze, als alles goed gaat, deze week online kan gaan. Daarover later meer.
Plezier hebben we ook gehad werd al in de kop genoemd. Jazeker, we werden namelijk verrast met een nachtje kamperen. En dat op maar 10 kilometer afstand van het huis van onze collega's!! Het leek echter alsof je in een ander stukje Mali was beland. Het was een leuke, enigszins vermoeiende nacht, we hebben niet veel geslapen ;-) De 3 kinderen (10, 8, 5) van onze collega's vonden het helemaal 'geweldig'! En de rest natuurlijk ook. We hebben veel gepraat, gelachen bij het kampvuur en weinig geslapen. Al was het alleen al omdat de rotsachtige bodem waarop we lagen niet zo lekker meeveerde als ons (water)bed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten