Anco in de lappenmand

Het was even schrikken dinsdag in huize Van Bergeijk. Ewien kreeg rond 13.30 uur een telefoontje van Anco dat hij een ongeluk had gehad met de motor, toen hij op weg was naar collega's, niet ver bij ons huis vandaan. Een paar minuten na dit telefoontje stonden er ook wat mensen te kloppen aan de poort. Of ik niet met de auto even wilde komen. Natuurlijk! Ik wilde ook wel graag weten hoe 'erg' Anco er aan toe was.

Zo gezegd, zo gedaan: het ongeluk had nog geen paar honderd meter van ons huis plaatsgehad. Het was vanuit de auto ook duidelijk waar de plaats van het ongeval precies was. Er stond een hele groep rondom een bleek uitziende blanke man. De ziekenwagen en politie waren inmiddels ook gearriveerd. Een gehavende Anco (2 kapotte knieën, een bloedende linkerhand- en voet en heel wat schrammen) vertelde hen precies wat er gebeurd was.

Een oude man stak 'gehaast' de straat over (zoals vele Malinezen) om een busje / taxi (Sotrama) te halen. Altijd weer een levensgevaarlijke actie in onze ogen, omdat er bij het oversteken weinig naar het overige verkeer wordt gekeken, de blik is alleen gericht op het halen van zo'n Sotrama. Anco had de man al wel langs de weg zien staan, die vervolgens opeens overstak. Anco remde stevig toen hij dit doorkreeg, maar kon niet meer voorkomen dat hij ging glijden met de motor. Tijdens deze pijnlijke 'sliding' raakte hij de man, die vervolgens met zijn hoofd op de asfaltweg viel. Anco gleed al schurend over de weg en wist zich van zijn linkerzij op de rechter te draaien.

Al met al viel de schade aan motor en 'oude man' mee. Anco was er wat slechter aan toe en had flinke wonden aan bovengenoemde lichaamsdelen. Om deze te laten behandelen gingen we naar dr. Guindo, de dokterskliniek waar hij 2 jaar geleden ook behandeld is, maar toen voor typhus en malaria.

Het was rustig bij dr. Guindo, vanwege de middagpauze. Anco ging naar binnen, terwijl Ewien een recept in haar handen kreeg gedrukt om medicijnen te gaan halen bij de apotheek. Echt op zijn Malinees. Per patiënt de juiste medicijnen laten halen! Ondertussen gingen een verpleegster en verpleger aan de slag. De kapotte broek uit en eerst maar eens de schade bekijken.

De wonden werden vervolgens goed schoongemaakt, afgedekt en verbonden. Voor de zekerheid kreeg Anco ook een tetanusprik. Na ruim anderhalf uur konden we de kliniek weer verlaten, om vervolgens naar het politiebureau te gaan. Daar zat de broer van de 'tegenpartij' al te wachten op ons. Bij ongevallen in het verkeer ben je als blanke echter niet in je voordeel. Ook niet als de Malinese tegenpartij wellicht de schuldige in dit geval was.

Na veel heen en weer gepraat en het invullen van de nodige papieren, moesten we, aldus de politieagent, de eerste zorg betalen voor de oude man. Daarnaast kon Anco zijn motor alleen meekrijgen als er een expert naar had gekeken, uiteraard door ons betaald! Tijdens zo'n situatie is het altijd lastig om vriendelijk en beleefd te blijven, helemaal als je het gevoel krijgt dat gerechtigheid niet wordt gedaan....

Na weer 1,5 uur op het politiebureau te zijn geweest, konden we eindelijk op huis aan. Om vervolgens de dag erna nog een bezoek aan het bureau te brengen om de motor terug te vorderen en langs het verzekeringsbedrijf te gaan. Ook hier moesten we de politie weer betalen. En, jawel, de tegenpartij had geëist (zei de politieagent) dat we hem medische zorg zouden geven voor de rest van zijn leven!! Niet dus, zei ook de agent, dat was een te hoge eis.

Maar goed, al met al waren we dankbaar dat Anco én de oude man het er zo goed hadden afgebracht. Al voelde Ewien zich na de afsluiting bij de politie flink 'bekocht'. Je weet in zulke situaties nooit in wiens zak het geld terechtkomt. Vandaag, donderdag, zijn we teruggeweest naar het ziekenhuis en de wonden helen goed. Zaterdag wellicht nog één keer terug en dan rustig verder helen. Lastig is het wel, vindt Anco, om niet in staat te zijn om dingen te doen. En dan te bedenken dat we zondag, op Ewien's verjaardag, 'romantisch' naar Eden Village wilden, om lekker te zwemmen. We zullen zien; gezondheid is een groot goed, ook hier in Mali!