Week van veranderingen

De afgelopen weken hebben heel wat dingen plaatsgevonden. Ons team heeft vanaf vorige week woensdag weer een veldleider voor een jaar. Onze collega's kwamen op die dag terug van een jaar verlof, om in deze rol te dienen. Anco hoopt ook met onze veldleider het nodige aan radiowerk te kunnen doen voor ons verlof in 2008.

Afgelopen maandag – of eigenlijk zondagnacht – zijn we opnieuw tante en oom geworden! Mijn zus en zwager hebben er een derde dochter bij, Hester (zie foto). Het is altijd weer bijzonder, zo'n jonge, gezonde baby én moeder! Sinds onze verhuizing naar Mali staan we met name bij de gezondheid van beiden extra stil. Zo'n goede uitkomst is (hier) niet vanzelfsprekend. Lastig is het ook altijd weer om op zulke mooie momenten niet in de gelegenheid te zijn om een bezoek te brengen. Maar ja, het is zo 2008 zullen we maar zeggen ;-)

Afgelopen woensdag zijn we met de editing van de in juni geschoten film van start gegaan. Voor deze gelegenheid is er weer een videoplek klaargemaakt in onze woonkamer ;-) Wonen en werken zijn hierdoor weer minder gescheiden (zie weblog na onze terugkomst uit NL), maar ja, door ruimtegebrek moeten we wel...De samenwerking met de Malinese dominee gaat goed, hij en ik hebben er beiden veel plezier in. We hopen de film medio september 2007 gereed te hebben.

Een wat minder bericht kregen we te horen van onze kokkin. Sinds enkele maanden is zij in een echtscheidingsproces verwikkeld. Haar man is sinds langere tijd bij haar weggelopen, haar en vijf kinderen achterlatend. Het proces vreet aan haar en is niet makkelijk om te doorlopen. Toch gelooft ze dat het voor haar beter is om dit door te zetten. Haar man zorgt niet voor haar gezin en hij sliep tijdens hun huwelijk al elders, met verschillende vrouwen.

Zulke gesprekken zijn niet makkelijk, omdat God niet achter een echtscheiding staat. Toch wil ik een en ander niet onderschatten, omdat Mali écht grote problemen kent op het gebied van seksualiteit. Het feit dat een man meerdere vrouwen kan en mag trouwen, komt dit niet ten goede.

Onze kokkin verraste me door te vragen of ik voor haar wilde bidden. Voor Kerst hadden we haar een bijbel cadeau gegeven en een stripbijbel voor haar dochter. Sindsdien neemt haar interesse toe voor het christelijk geloof en hebben we regelmatig geanimeerde gesprekken.

Dit keer vertelde ze me dat ze écht een verschil ziet tussen christenen en moslims in Mali. Op een christelijke compound, vertelde ze me, is er veel minder ruzie, men respecteert elkaar. Daarnaast wist ze me ook te vertellen dat de gemiddelde Malinese moslimman niet naar zijn vrouw luistert. Ook al geeft ze een goed advies. Dit is anders binnen christelijke huwelijken, was haar observering.

Zij, als Malinese 'moslim', ziet dan ook heil in de groei van oprechte christenen in Mali. Alleen dan kan Mali vooruit, in letterlijke en figuurlijke zin.