Zo noemt men de stranden in Gambia...en niet zonder reden. Op de gezichten van veel inwoners – woonachtig in het toeristische gedeelte van het land – verschijnt vaak een glimlach. Met of zonder bepaalde bijbedoelingen...De twee weken zon – zee en strandvakantie gaf ons de tijd om tot rust te komen. We hebben veel bijgeslapen en nagedacht over de tijd die voor ons ligt. Met een verhuizing op komst en daarmee de onvermijdelijke veranderingen, aanpassingen en het nemen van afscheid.
Maar eerst Gambia...Wat vonden we van het land? En wat viel ons op? Onze vakantie in een notendop...
De reis met de auto naar het land toe (en terug) was goed. Op die manier hebben we zo'n beetje het hele land doorgekruisd. Zo groot is het tenslotte niet.. Het land Gambia vormt als het ware de hamburger in een McBurger, waarbij de laatste het land Senegal is. Hmm, bijzondere woorkeuze, wellicht tijd voor een MacDonalds menu? ;-)
Een minder leuke kant van het reizen met de auto was toch wel de oversteek met de pont. Niets bijzonders zou je zeggen. Maar het is en blijft nu eenmaal (West)Afrika. Eén uur, ...twee uur, ....drie uur, ...vier uur, ...wachten. Hmm, het duurt toch wel erg lang.
Wat bleek? De rij naast ons betaalde 'smeergeld' om snel over te kunnen varen. Met als gevolg dat onze rij vooruitkroop, letterlijk en figuurlijk. Wij met de politie gepraat en de poortbewaker, met onvriendelijkheid als gevolg. Tot ook de Gambianen er genoeg van kregen en er bijna 'een relletje' ontstond. Op het juiste moment wist Anco onze auto handig in de poorten voor overtocht te manoevreren, waardoor ook andere snelle jongens werden stilgezet. Hij bleek er een vriend bij te hebben, die door zijn snelle actie ook de poorten van de overtocht binnendrong.
Toch bleek het einde nog niet in zicht. Binnen de poorten was het nog eens wachten, wachten, tot de pont eraan kwam. In dit geval een hout-je-touwtje, omdat maar één van de vier motoren functioneerde. We zagen medewerkers met emmers brandstof sjouwen om 'het ding' toch maar aan de praat te krijgen. Toen dit niet echt lukte, kwam een andere pont ons te hulp. Met een duwtje in de rug bleek onze boot toch nog te kunnen varen. Was nog nooit zo blij om heelhuids aan de overkant te staan ;-)
Maar avontuurlijk was het en daar ging het om niet? Naast de nodige rust, hebben we ook nog wat cultuur gesnoven (bezoekjes aan natuurparken enzo). Op een van onze routes kwamen we een Nederlands restaurant tegen met de naam "Dutch Whale", waar ze zowaar kroketten en frikandellen verkochten. Mjam!
Zo nu en dan maakten we een praatje met de lokale mensen, om eens te zien wat hun visie op het land was. De antwoorden waren divers, maar positief. Ook over de regering – lees President – was men te spreken. Hij wordt omschreven als een jonge, eerlijke, hardwerkende man. Een billboard onthulde zijn wens voor Gambia: een economische superpower in de 21ste eeuw?!
Wij hebben in ieder geval genoten van de vakantie en de rust. Het even weg zijn uit de vertrouwde omgeving en de boel de boel laten. Opgeladen kunnen we er nu weer tegenaan. Binnenkort meer over onze activiteiten de komende tijd...Warme groeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten