Het is alweer bijna een week geleden sinds de laatste Weblog. In de tussentijd ben ik, Ewien, naar een vrouwenconferentie geweest en bevindt Anco zich met Elio in Koutiala. Onze container met spullen is helaas nog niet gearriveerd, maar Anco vond dat hij 'voor nu' meer in Koutiala kon betekenen dan hier in Bamako.
Het thema van deze vrouwenconferentie was: Spreuken 3: 5 en 6. “Vertrouw met heel je hart op de Here en verwacht het niet van je eigen verstand. Laat God delen in alles wat je doet, dan kan Hij je levensweg bepalen...” Een bijbeltekst waar je als vrouwen, wonend in Mali, je mee kan vereenzelvigen. Hoe verleidelijk is het om met ons menselijk verstand de situatie in Mali te bestempelen als: arm, zonder toekomst.
Het team dit jaar was weer totaal anders dan vorig jaar, al vond ik dit jaar de lezingen meer aanspreken, inspireren. Dit wellicht ook als gevolg dat twee van de vijf vrouwen in Afrika hadden gewoond en gewerkt. Nieuw voor mij was de verantwoordelijkheid voor de technische zaken (beamer, powerpoint, geluid), zonder een man meekijkend op de achtergrond ;-) Mijn vertrouwen groeide met de dag. Het was dan ook op meerdere punten jammer dat de conferentie maar 2,5 dag besloeg.
Eén ding zal me echter wel bijblijven. Lori, een single zendelinge (niet CAMA), en ik waren elkaar al dagen aan het 'teasen', op welke manier dan ook. Zij trok gekke bekken naar me, ik gooide een slok water in haar nek. Met als gevolg dat ik de waarschuwing kreeg mogelijk door haar in het zwembad te worden gegooid. Het hotel waar we de conferentie hielden, beschikt ook over een mooi zwembad.
Tot mijn verrassing was het niet Lori die me met kleren al in het zwembad gooide, maar het vrouwenteam, op het moment dat we “silly shots” aan het maken waren in de zwembadtuin, achter het hotel. Twee vrouwen hielden me omhoog in een soort armstoel, toen één van hen opperde me in het zwembad te gooien. Niet wetend dat ze dat echt zouden doen, lachte ik hen uit en schonk er verder niet al teveel aandacht aan.
Raar keek ik op, enkele minuten later, toen ik echt (nogmaals met kleren aan) boven het water bungelde. Aangemoedigd door wat vrouwen, waaronder mijn Noorse vriendin, die ter ontspanning nadobberden in het water. En ja hoor, na het afdoen van sieraden, werd ik echt te water gelaten. Ik had graag de gezichten willen filmen van de Malinezen in het hotel die raar opkeken toen ik druipend door de hotelgang liep ;-)
En Lori, die al lachend door mij werd omhelst tot ze er zelf nat van werd. Wat een bedanking voor het harde werk dat ik voor hen had gedaan, voegde ze er lachend aan toe. Even kwam de gedachte op om ook haar alsnog in het zwembad te gooien. Maar ja, zij had wel erg veel sieraden en alles om. Misschien volgend jaar? Al riskeren we dat het tegen die tijd alweer vergeten is.
Al met al was het een goede, ontspannende tijd, waarin we veel hebben mogen leren. Maar ook de nodige doses humor mee mochten krijgen. En ik? Ik werd op de foto gezet, toen ik verslaafd als ik ben, een cola in het hotel kocht tijdens het eten voor maar liefst 1.500 CFA (ruim 2 euro)....Voor dit geld kun je op straat 1/3 krat (24/3 = 8 flesjes) kopen. Al moet ik eerlijk toegeven dat mijn mond ook even openviel toen hij de rekening kwam presenteren!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten