Vandaag zijn we alletwee moe en komt er weinig uit onze handen. Maar dat geeft even niets, want gisteren hebben we een productieve, lange en toch ook zeer leuke 'filmdag' gehad. Filmdag? vragen jullie. Laat me bij het begin beginnen...
Begin vorige week ontvingen we een e-mail via onze website van Lokaalmondiaal (www.lokaalmondiaal.net) met de vraag of ze evt. een dagje met ons mee konden lopen in Mali. Voor hun werk bezochten zij het Sociaal Mondiale Forum in Bamako en zodoende wilden ze de gelegenheid aangrijpen om ons leven en werk hier te filmen. Sja, zo'n aanvraag krijgen we niet elke dag en kunnen we dus ook niet afslaan ;-)
Na heen en weer te hebben gemaild of we elkaar van dienst konden zijn, stond het team van twee dan ook gisteren (woensdag 25 januari) bij ons op de compound. Anco haalde ze om 8.15 uur op in hotel Salam – niet ver bij ons vandaan – en zette ze om 2 uur 's nachts af op het vliegveld in Bamako. Zoals gezegd: een lange, maar heel gezellige dag.
Rond 11 uur togen we naar onze kerk, om een computer voor Abel – onze dominee – en de jeugd te installeren. Een computer overigens geheel draaiende op Linux, Open Source. Na de kerk even shoarma happen en vervolgens naar Point G, hét toeristische punt van Bamako. Vanaf dit punt kun je als het ware heel Bamako overzien. Je krijgt dan een idee van de wijdte van Bamako en ziet heel mooi dat de Niger 'dwars' door de stad heenstroomt. Wij dachten dat dat wel heel mooie filmbeelden zou opleveren.
Na Point G trokken we ons weer even terug op onze compound, om een interview met ons beiden op te nemen. De insteek van de 'korte film' zou zijn: het werken met de jeugd in een ontwikkelingsland. Om a.o. deze reden had LokaalMondiaal ons dan ook benaderd, met een grote interesse voor het computerproject in de jonge jongensgevangenis.
Voor het filmen van laatstgenoemde project hadden we schriftelijk toestemming gevraagd en ook gekregen op de dag zelf, dachten we. Toen we echter uiteindelijk in de gevangenis zelf aankwamen, stond de adjunct directeur ons op te wachten. In zijn kantoor vertelde hij ons dat zijn hogere baas toch geen toestemming had gegeven om het project te filmen. Zelfs niet als we ons alleen tot de computerzaal waarin de les wordt gegeven beperkten. Jammer, maar helaas!
Op dat moment besloten we Joel, onze Malinese computerdocent, mee te nemen naar ons test cybercafé en hem daar te laten vertellen om welke reden dit project bijzonder is. En hoe hij het lesgeven in de gevangenis ervaart. Ook konden we in het cyber nog wat jongeren interviewen over de 'kansen die internet geeft voor de jeugd en de toekomst'.
Na het cyber – inmiddels rond 6 uur 's avonds – op naar de school, om een les HTML te verzorgen én te filmen. Ook daar kwam de jeugd aan het woord. “Wat zou een cursus HTML hen 'opleveren' voor de toekomst?”
We sloten de avond af met een Malinese maaltijd bij ons thuis en praatten nog wat na. Om half 12 werd het toch echt tijd om even de ogen te sluiten. We waren het allemaal over één ding eens: het was bijzonder hoe we de dag als vier 'vreemden' begonnen en als 'vrienden' (wat ons betreft) uit elkaar gingen. We hopen tijdens ons verlof een bezoekje te brengen aan de opnamestudio van LokaalMondiaal in Arnhem.
Onze korte film wordt – DV – op de lokale tv getoond, tijdens het programma Bouwen aan de Wereld. De kans zit er in dat het ook landelijk zal worden uitgezonden. Hoe en wanneer horen jullie zodra het bekend is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten