Deze week bevindt ik me op een andere plaats binnen Mali, namelijk Koutiala. De plek waar Anco en ik regelmatig naar afreizen om over de website te praten, een goede internetverbinding aan te leggen etc. Dit keer ben ik echter niet voor 'zaken' in Koutiala, maar voor een internationale vrouwenconferentie. En dat zonder Anco ;-)
Het is een unieke ervaring om te zien hoe vele Afrikaanse vrouwen (zo'n 1.200 in totaal) zich verzamelen en tijdens een kamp als dit de tijd van hun leven lijken te hebben. Even weg van huis, hun man en soms ook de kinderen ;-) Het roept herinneringen op van de schoolkampen die we hadden in onze tienertijd.
Vandaag, donderdag, was ook voor ons, Toubabous (=blanken), een goede dag. Tim Albright, zendeling in Burkina Faso, verzorgde namelijk de lezingen. Met als gevolg een aantal lezingen in zowel Frans en Bambara, waar de anderen alleen in het Bambara worden gehouden. Ook het onderwerp van de lezingen was interessant, namelijk 'je eigen mentaliteit' ten opzichte van armoede in een land als Mali. Ofwel: hoe stel je je op als het gaat om de armoede die heerst in je land?
Zie je het als onoverkomelijk? Treur je alleen over de dingen die je NIET hebt in plaats van de dingen die je WEL hebt? Zie je het als de situatie waarin God je heeft geplaatst? De lezing was ook interessant omdat er zowel theoriëen als oplossingen werden gegeven. Met name op gezondheidsgebied kan veel goeds worden bereikt met het doorvoeren van kleine veranderingen. Denk hierbij bijvoorbeeld aan de plastic beker water die aan zo'n 10-15 man wordt doorgegeven, afgezien van een (kleine) ziekte die hij of zij met zich meedraagt. En dus tegelijkertijd aan heel wat anderen overdraagt.
Zelf schrok ik wel van het gegeven dat doodsoorzaak nummer 3 in arme Afrikaanse landen is, het inademen van de rook die vrijkomt bij het koken IN huis. Met name de kinderen leiden hier dubbel en dwars onder.
In alles ging het, aldus de spreker, om 'hoe je je opstelt' in de situatie waarin je verkeert. Ben je God dankbaar en ben je Hem dankbaar voor het weinige dat je hebt? Neem daarin de verantwoordelijkheid voor datgene wat je hebt, onafhankelijk van de waarde. Op die manier verlies je geen hoop en kun je, door niet bij de pakken neer te gaan zitten, op een creatieve manier je familie, de gemeenschap en uiteindelijk Mali helpen. Laat de armoede waarin je leeft je niet blink maken voor de capaciteiten / talenten die God je gegeven heeft.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten