Het leven in de 'bush' (Malinees platteland) is ons sinds kort niet meer onbekend. Van zaterdag tot en met woensdag woonden en werkten we in Farakala. Faraka wat? Juist ja, pak je atlas er maar NIET bij, want ook wij kregen het voor vertrek geen helder beeld waar we nu precies zouden neerstrijken ;-)Farakala dus, een niet onbelangrijk dorpje gelegen in het zuiden van Mali. Een dorp waar CAMA wortels heeft als het gaat om o.a. bijbelvertaalwerk. Een plek waar een oud-collega nog regelmatig naar terugkeert vanuit Nederland om met een lokaal vertaalteam verder te werken aan de vertaling van het Nieuwe Testament in Senoufo.
Voor ons dus dé plek waar we onze eerste echte “bush” ervaring opdeden. Maar dat niet alleen, we hebben ook – op verzoek - technische hand- en spandiensten verleend aan het vertaalteam aldaar. Met als resultaat: de toevoeging van een zonnepaneel en onderwijs als het gaat om batterij- en computeronderhoud. Geen overbodige luxe, met een duidelijk faciliterende functie binnen het hele vertaalwerk.
Het was een leuke, maar vooral leerzame ervaring. Dagen waarin we stromend water en het hebben van een koude koelkast meer en meer zijn gaan waarderen. Iets wat we in de bush-dagen moesten 'ontberen' ...We zullen het doortrekken van het toilet dan ook niet meer als vanzelfsprekend beschouwen ;-) De mug in Bamako verpopte zich in de bush als vlieg. Enigszins irritant, helemaal als ze ook nog eens aanhankelijk werden ;-) We hebben de afgelopen dagen dan ook meegedaan aan de wedstrijd (op de muur bijgehouden) “wie slaat de meeste vliegen per dag dood?”
Maar bovenal was het geweldig om te zien hoe een vertaalteam functioneert. En hoe serieus er binnen zo'n team ook aan de juiste vertaling (in culturele, maar ook contextuele zin) van de bijbel wordt gewerkt. Niet dat we daar voorheen aan twijfelden, maar het vertaalproces bleef voor ons technici toch nog enigszins 'vaag'. Nu mochten we met eigen ogen en oren zien hoe een en ander in zijn werk gaat. Petje af!!
Ook de vertalers hadden honger naar het op de juiste manier omgaan met hun spullen. Op het laatst was het niet alleen Anco die theorieën aandroeg, maar kwamen de vertalers ook met hun eigen praktijkvragen. Echt leuk en bemoedigend om te zien. In Februari 2007 zullen we, als het goed is, nog een keer naar Farakala terugkeren voor een follow-up.
Enigszins verbaasd waren we op zondag om een dienst te horen in zowel Senoufo als Bambara. Talen die overigens erg verschillend zijn, het Senoufo had in onze oren meer weg van Chinees ;-) Ik, Ewien, was dan ook in zekere zin blij dat we Bambara mogen leren. De gemeente vormde een voor Malinese (dorps)begrippen grote groep. Later hoorden we dat ook de burgemeester christen is!!
De gemeente in Farakala groeit dan ook, waarbij de burgemeester een duidelijke voorbeeldfunctie heeft. In dorpen willen de mensen vaak dat christenen het Evangelie eerst brengen aan het dorpshoofd en/of de leider, alvorens zij bereid zijn te luisteren. Om het dorp op deze wijze voor 'bepaalde invloeden' te behoeden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten