Bierfabriek schiet te hulp

We zijn onze laatste weken in Congo ingegaan. Gezien de weersberichten vanuit Nederland, zal ons systeem aan het einde van deze maand een flinke schok krijgen :) Brr, wat is het koud bij jullie zeg! En dan lopen we hier puffend en zwetend rond. Want anders dan in Mali is de luchtvochtigheid hier over het algemeen hoog.

Ons eerste weekend in Congo kwamen we in contact met een aantal Nederlanders. Eén daarvan bleek 'onze buur-buurman' in Boma te zijn. Hij is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de Bralima, de bierfabriek bij ons onderaan de heuvel. Je moet begrijpen dat er heel wat bier wordt gedronken in Congo, er is dus (soms helaas) wel degelijk een markt voor ...

Na dit eerste contact werd het op een gegeven ogenblik een goede gewoonte om eens per week bij onze mede-Nederlander op bezoek te gaan. Om niet alleen van het gezelschap, maar ook van de airco en een verfrissing te genieten. Waar wij met de school vaak vrijwel weinig tot geen spanning hadden, had de fabriek dit wel. Zij zijn tenslotte hiervan afhankelijk om de fabriek draaiende te houden.

Tijdens één van deze avonden kwam de nood voor een eigen trafo op tafel. Wellicht had Bralima wat we zochten, werd gezegd. Of we niet eens konden komen kijken. Zo gezegd, zo gedaan en het bleek precies te zijn wat we zochten.

Om een lang verhaal kort te maken...Vrijdag kwam de directrice van de Bralima langs met een brief die ons vertelde dat de trafo aan de school geschonken word. Wie had hier op durven hopen? We hebben het toch al gauw over een geschenk van rond de 10.000 dollar!

Begin volgende week wordt de trafo op het schoolterrein gebracht en zal men een kleine ceremonie houden om 'de deal' te beklinken. Fotootje erbij en dan kan het echte werk beginnen. Momenteel wordt er al het nodige graafwerk verricht door vier jonge mannen.

Het ziet er dus naar uit dat de trafo voor ons vertrek wordt geïnstalleerd. Als alles meezit zelfs al in de komende twee weken. Een (uitbundig) feest staat op de planning wanneer een en ander daadwerkelijk is gerealiseerd. Dat wil ook wel na al die jaren van slechte spanning :)

De directrice van Bralima was vrijdag oprecht geschokt. Dat een school met ruim 60 leerlingen (+ gezinnen) toch zo lang 'in het donker' kan zitten. Zij had zich al zorgen gemaakt en gevraagd of ze daar - als Bralima - niets aan konden doen. Geweldig hoe een en ander op deze manier in elkaar zal gaan passen!

In dit geval kwam God letterlijk niet te laat :) We houden jullie graag van de vorderingen op de hoogte!