Zeker weten dat ik nu menig aandacht heb :) Koutiala staat de week na Pasen in het teken van een evangelisatie campagne... Eén die de gemoederen doet beroeren.
De campagne wordt getrokken door de MEIE kerk, een charismatische kerk met evangelisatie hoog in het vaandel. Soms ook een beetje een vreemde eend in de bijt te midden van de traditionele(re) kerken in Koutiala.
Toch worden voor deze campagne de krachten samengebonden en gaan verschillende sprekers voor. De ochtenden en de avonden worden goed bezocht, gemiddeld komen er (minimaal) 3.000 mensen naar het nieuwe voetbalstadium. Sommige bezoekers lopen gemiddeld een uur, alvorens op de plaats van bestemming te komen.
De ochtenden worden gevuld met christelijk (basis) onderwijs, als voeding voor de nieuwe chirstenen. De avonden wordt er zongen, gesproken en is er plaats voor gebedsgenezing.
Vele Malinezen geven hun hart aan God, velen genezen. Soms gaat dit met veel gebaren en een flink volume gepaard. Een rolstoeler loopt, een blinde wordt ziende, een vrouw geneest van een nare ontsteking op haar hand...Er vindt een kleine opwekking plaats, met name ook in de harten van de Malinese christenen.
Onze huishulp en zijn vrienden gaan iedere avond naar het stadium. Ze komen bemoedigd en gesterkt terug, ook de onderlinge band tussen alle verschillende kerken krijgt hierdoor een boost!
Het is goed om het evenement door hun ogen te (blijven) bekijken. Wij westerlingen neigen zo vaak de minder goede kanten van een zaak te zien. Gedachten als: "tuurlijk komen grote getalen in een dorp waar niets is te doen" drijven dan toch gemakkelijk boven.
Ik werd zelf ook enthousiast door gesprekken met Malinese vrienden. Uit verschillende hoeken hoor ik hetzelfde (positieve) geluid. God is aan het werk en daar kan geen mens een stok tussen krijgen :)
p.s.
Ik ben zelf ook een avond sfeer gaan proeven. Het is echter allemaal in Bambara wat het niet makkelijk maakt alles tot in de puntjes te volgen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten