Empowerment

We zijn terug op stek na een korte, intensieve, maar goede reis naar Bamako. Het was vooral leuk om bepaalde mensen te bezoeken na lange tijd. Zo ook onze oud-buren in Sogoniko (onze buurt in Bamako voor drie jaar) ... Grappig hoe Bantu's pup daar nu de regels bepaald.

Voordat we vertrokken vond er een vrouwenbijeenkomst plaats in de grote kerk in Koutiala. Mijn vriendin en ik projecteerde daar de nieuwste gezondheidsvideo "Dumuni ni sin" op de witte muur (zie foto). Een groep van 45 kerkvrouwen bekeek de 15 minuten durende film aandachtig.


Het was zo stil toen ik rondliep om wat foto's te schieten, dat ik me een beetje zorgen maakte. Normaal gesproken wordt er toch wel tussendoor gelachen, bijvoorbeeld om de vrouwen die ze herkennen. Nu vertrok bijna niemand een spier, al bleven ze wel allemaal aandachtig naar het scherm kijken.

Opgelucht haald ik adem toen in de laatste seconden er toch gelach in de zaal klonk. Pff, gered! Mijn vriendin stamelde wat woorden van dank, toen een invloedrijke, oudere vrouw in de groep opstond. Ze gebaarde dat ze graag wilde dat we de microfoon op het geluidsapparatuur aansloten. Ze had een boodschap voor de groep.

De tranen schoten ons in de ogen toen we haar boodschap hoorde. Allereerst prees ze het gedane werk in naam van God. Tegen de vrouwen zei ze (vrij vertaald): Zie hier wat we kunnen "presteren" als we als christenen samenwerken. De weg ligt voor ons open, met een video als deze kunnen we de samenleving in, onze buurten om op een creatieve manier van Jezus te getuigen"... Ze zag uit naar meer videoproducties als deze en ze moedigde de vrouwen aan indien ze gevraagd werden, hun medewerking te verlenen.

We voelden ons dan ook enorm gezegend door deze boodschap / reactie. Het gaat niet om wat wij - als blanken, zendingswerkers - kunnen neerzetten, maar om de samenwerking en effectiviteit in Malinese ogen van datgeen wat we doen.

Het videowerk is dan ook allereerst bedoeld om interkerkelijk de vrouwen / leden te laten samenwerken. Dit is in het verleden niet altijd zo geweest en als het gebeurde, ging er wel eens iets mis. Toch komt er meer en meer begrip dat de krachten gebundeld moeten worden, willen we als christenen een stem krijgen in een voornamelijk Islamitisch land. Het videowerk kan daarbij een laagdrempelige ingang vormen.

Momenteel wordt een volgende productie voorbereid. Dit keer (en daar ben ik heel erg blij mee) doet een andere denominatie mee, die vorige keer niet stond te trappelen om kennis en vaardigheden te delen. Ik ben dan ook heel benieuwd hoe deze productie in de praktijk gaat uitpakken!