Overal jeuk

Voor de verandering heb ik (Ewien) een slechte (gezondheids)week achter de rug. Het begon vorige week vrijdag of zaterdag...Een urine infectie stak de kop op. Uit eerdere ervaring wist ik welke medicijnen hiervoor te nemen. Want afwachten, bleek in het verleden, helpt de situatie niet ;-)

Op aanraden van een collega nam ik dit keer echter een ander merk medicijn. En dat, bleek donderdag, geen goede keuze te zijn. Al is er één positief element in het geheel: mijn infectie is inmiddels helemaal verdwenen ;-)

Maar ja, wat kreeg ik ervoor terug (zie foto). Overal kleine, later grotere, rode vlekken die jeuken als een gek. Kon vannacht van ellende niet stil in m'n bed blijven liggen. En dat gebeurd maar zelden ;-) Heb de nacht dan ook doezelend in bad doorgebracht, omdat het onder water niet zo jeukt en ik daarmee het krabben vermijd.

Kijkend naar de foto's die ik mijn collega opstuurde, zei ze direct met het medicijn te stoppen en 2 of 3 dagen af te wachten. Dan zouden de rode vlekken wel weg zijn. Niet dus he! Per dag kreeg ik er alleen maar meer. Vandaag zijn alleen mijn hand- en voetpalmen nog maar gevrijwaard. De rest is bedekt, tot aan de binnenkant van mijn oren en mijn gezicht toe. Best 'impressive', dacht ik, toen ik mezelf in de spiegel bekeek.

Tegelijkertijd maakte ik me wel een beetje zorgen of er ooit weer een gaaf huidje onder vandaan zou komen. Het is ook zo wat om met blijvende rode vlekken door het leven te gaan. Naast het uiterlijke aspect was het vooral de jeuk die me vanochtend naar het ziekenhuis liet gaan.

Daar werd ons vermoeden en dat van de collega bevestigd. Het medicijn dat ik had genomen bevatte penicilline, waarvoor ik allergisch ben. Geen penicilline meer dus zolang ik in Mali ben. En in Nederland nog eens goed testen wat ik wel en niet kan hebben.

Het voordeel van onze tocht naar het ziekenhuis was, dat er goede medicijnen werden voorgeschreven. Dit keer één tegen de jeuk en één die de algehele uitslag tegengaat. Eén bijverschijnsel, vertelde de arts, is minder prettig. Zucht dacht ik, altijd die bijverschijnselen bij elke pil die je neemt. En dat is...dat je er slaperig van wordt.

Ha, laat ik dat nu net willen. Heb vannacht geen oog dichtgedaan. Voor mij dus een weekendje binnen de muren van ons huis. Ik zie de mensen op straat al kijken (of in de kerk) als er zo'n roodbevlekte blanke rondloopt. Toch hoop en bid ik van harte dat een en ander binnen de gestelde vijf dagen over is. Zo leer ik mijn gezondheid weer waarderen!