We merken dat we de laatste tijd veel gereisd hebben...Ik was al moe toen we in Koutiala aankwamen, terwijl het filmen (een van de redenen voor onze reis) nog niet begonnen was ;-) Nu we aardig op weg zijn met onze diarree scenes krijg ik echter weer energie. Het is gaaf om te zien hoe een ieder z’n bijdrage levert. Een kijkje achter de schermen...
We zijn vrijdag met het filmen van start gegaan. Het is soms lastig om de juiste filmtijden te plannen, daarbij rekening houdend met werkschema’s, het weer (zon is erg fel in Mali ;-) en de beperkte tijd die we zelf hebben om in Koutiala zijn. De filmcrew is echter meer dan gemotiveerd en elk filmdeel hebben we meer dan voldoende publiek. Het lijkt alsof de hele buurt waar we filmen op zo’n moment is opgetrommeld.
De kinderen vinden het met name geweldig. Ze willen dan ook graag hun eigen bijdrage leveren. We moesten meer dan eens kinderen van de ‘set’ wegsturen, omdat de microfoon die we gebruiken geluidsgevoelig is. Sja, en een (klein) kind zeggen stil te zijn en niet te lachen tijdens het filmen, da’s lastig. Bij de volwassenen moesten we daarbij al erg ons best doen ;-)
De gezondheidsvideoclip die we opnemen gaat over twee (jonge) vriendinnen, waarvan een een kleine baby heeft. De baby heeft echter erg veel last van diarree, waarbij ze een zoektocht begint naar de oorzaak en oplossingen hiervan. Tijdens haar zoektocht doet ze allerlei ‘genezingsbronnen’ aan, om er uiteindelijk achter te komen dat hygiene de sleutel is. En dat terwijl haar huis en ‘compound’ totaal niet hygienisch is....
In het verhaal bezoekt ze ook het (Koutiala) ziekenhuis, om daar een lezing over diarree bij te wonen. In deze scene wordt ook het woord van God m.b.t. hygiene in het verhaal verwerkt. Op een manier dat het publiek (Moslim en christen) ermee in kan stemmen.
Het is lastig te omschrijven hoe een en ander vorm krijgt. Sommige dingen moet je zien om te ‘ervaren’ hoe een en ander is. Het is voor mij een geweldige eerste filmervaring, waarbij ik vooraf niet had ‘durven hopen’ op zoveel medewerking van mensen buiten de filmcrew. Het lijkt alsof meer mensen dan ik dacht de waarde van een gezondheidsvideo inzien. En dat is stimulerend!
Ook de samenwerking met de Malinese dominee – gekozen door de nationale kerk – gaat goed. De eerste dag was het even zoeken naar ieders rol, maar we raken nu echt op elkaar ingewerkt. We hebben hem tot ‘geluidsdirector’ gebombardeerd, terwijl ik meer over de ‘images’ ga. Op deze manier gebruiken we ieders talenenten. Hij is veel beter in Bambara (de taal van de film), terwijl ik meer geneigd ben om op details te letten en eventuele zaken die niet dreigen te kloppen in het verhaal.
Wordt vervolgd....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten