Spreekwoordelijk zijn de laatste loodjes zwaar. In ons geval zwaar, maar afwisselend ;-) We zijn gisteren teruggekomen van een korte trip dit keer naar Koutiala. We waren er letterlijk 1,5 dag. En dan praten we toch over een reis van zo'n 900 kilometer...
Het was goed om onze collega's daar nog een keer te zien en werk af te maken en over te dragen. Eén van de verpleegsters van het Koutiala ziekenhuis gaat het onderhoud van de website doen. Anco heeft in de hitte nog wat solar panel testen gedaan en enkelen toegevoegd om het internet netwerk draaiende te houden tijdens ons verlof. Daarnaast was er tijd over om met de drie kids van onze collega's trampoline te springen onder de watersproeier.
Deze laatste dagen voor verlof zijn goed, maar vooral hectisch. Er komen veel onverwachtse dingen tussendoor. Mensen die erachter komen dat we weggaan en met een computer voor de deur staan, of “gewoon” om afscheid te nemen. Van pakken is tot op heden nog niet veel gekomen. Het logeerbed – waarop alles moet worden uitgestald – is in ieder geval leeggeruimd. Het inpakfeest kan morgen (eindelijk) beginnen.
Onze to do lijst wordt steeds korter, maar is nog niet helemaal afgestreept. Vandaag kregen we telefonisch te horen dat er een lijst klaarligt met namen voor de tweede studentengroep in Bolle Mineur. Morgen komt Joel, onze leraar daar, langs zodat we het met eigen ogen kunnen aanschouwen. Het blijft in dit geval toch een beetje: eerst zien, dan geloven. We hebben al teveel onverwachte wendingen in de gevangenis meegemaakt ;-)
Ons testcyber is verhuisd en de tijd dat we in NL zijn zullen als test worden gezien. Om te bekijken of deze nieuwe plek ook zal gaan uitwerken. Of er voldoende klanten komen, zodat de kosten gelijk zullen zijn aan de baten. We zijn benieuwd! Onze werker Paul krijgt hierdoor voorlopig even een nieuwe “baas” - een CMA-dominee en tevens verhuurder van het gebouw waarin het cyber zich bevindt - en dat vindt hij wel spannend. Ook moet hij wennen aan een nieuwe werkomgeving en nieuwe collega's.
Voor ons is het allemaal ook nieuw: het achterlaten van mensen en projecten. We hebben er vertrouwen in dat het goed doordraait in de tijd dat wij er niet zijn. Onze visie vanaf het begin was om direct Malinezen te trainen bij het werk dat we doen. Zodat het werk doorgaat als wij – zoals zeer binnenkort het geval is – voor drie maanden op verlof zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten