Heb voor vandaag een ' lastig' onderwerp uitgekozen...omdat het me echt dwars heeft gezeten de laatste dagen. Het brengt mijn beeld over het tolerante Mali ook aan het schudden. Wel maf eigenlijk, want in dat hele beeld van hier zie ik ook elementen van Nederland terug. Van buitenaf lijkt het zo tolerant, maar als insider krijg je steeds meer zicht op de keerzijde van deze (schijn)tolerantie?!
Ik moet me wat meer verklaren denk ik, want anders spreek ik in raadselen ;-) Het betreft twee situaties die zich de afgelopen dagen hebben voorgedaan in onze omgeving. Twee situaties waarin de christen-moslim relatie op scherp werd gesteld.
In de ene situatie gaat het om het 'samenleven' op één compound. In de andere over het sterven en begraven van een christenvrouw. De situatie over het samenleven trof me diep, omdat het Aya betrof, onze vriendin en huiswerker. Het ging eigenlijk, zo van een afstand bezien, over iets kleins, maar er waren dieperliggende wortels. Het verschil dat ze als christen maakte op een moslimcompound. Het feit dat zij zich niet gedroeg zoals zij dat deden, anders durfde te zijn. Zich niet conformeerde aan de groep.
Een lastig gegeven overigens, in een samenleving waar de groep alles is. Niet altijd begrijpelijk ook, voor ons die in een individuele samenleving zijn opgegroeid. Het situatie twee waarop ik wat dieper wil ingaan. Zo nu dan
'verbazen' Anco en ik ons over het feit wat er mogelijk is op christelijk vlak/werk in een 'moslimland' als Mali. Let op, de aanhalingstekens staan er niet voor niets, omdat veel Malinezen veel meer moslim zijn in naam, verweven met een grote brok animisme.
Maar goed, terug naar de kern. Collega Carina komt in haar werk veel nare kanten van het leven tegen: prostitutie, aids, dood. Nu betrof situatie twee een ex-prostituee die tot geloof was gekomen en (letterlijk) uit haar oude leven was gestapt. Haar oude leven had toch zo haar sporen achtergelaten en enige dagen geleden stierf zij, de christenen om haar heen bedankende voor wat zij hadden gedaan.
Omdat zij geen familie had namen Carina en Aya het verzorgen van de begrafenis op zich. Daarin werd het verschil tussen christen en moslim pijnlijk duidelijk. Zo wilden de moslims haar, als christenvrouw, niet wassen. Ook het maken van de 'kleding', het vervoer van het mortuarium naar de begraafplaats en het delven van het graf werd standaard niet voor haar gedaan. Waarom? Verschil in religie! In dat alles kunnen we heel duidelijk verschil maken als christenen, door ook deze dingen te doen. Niet omdat het makkelijke dingen zijn om te doen, maar omdat we van haar/hem houden.
Geloof en handelen gaan in een land als Mali hand in hand. Veel moslims komen tot geloof door middel van visioenen. Maar het is ook vaak de zich anders opstellende / handelende christen die bij hen nieuwsgierigheid opwekt. En zichtbaar wordt dat, meer dan je soms zou willen, in een samenleving waar relaties de sleutel vormen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten