Zo heeft onze sticker 'Mission Protestante CMA' op onze geleende auto zowel voor- als nadelen. In Mali kun je makkelijk over 'spirituele zaken' praten, dat is voor hen aan de orde van de dag. Het spirituele en het dagelijks leven lopen als het ware door elkaar heen, het loopt in elkaar over. Dit heeft dan bijvoorbeeld tot gevolg dat ze even een praatje komen maken en vertellen dat zij ook gelovig zijn.
Moeilijker wordt het echter als je dagelijks mensen op je pad tegenkomt die een bepaalde nood aan je bekend komen maken. En vinden dat je hen 'in naam van God' moet helpen. Maar ja, we kunnen nu eenmaal niet iedereen in Bamako/Mali helpen. Zou mooi zijn, want dan zouden we het ook direct doen ;-)
Het is dan ook zaak om per situatie te bekijken wat je wel of niet kan doen en dat is niet altijd even makkelijk. Zo kwamen we een man tegen bij het huis van onze nieuwe directeur, die ons om geld voor medicijnen vroeg. Duidelijke vraag zou je zeggen, al zijn er ook mensen die zodra ze de medicijnen ontvangen het weer inwisselen bij de apotheek voor geld. Maar goed, in zijn geval konden we zien dat hij pijn leed, en dat hij duidelijk (zoals hij zelf ook aangaf) echt een operatie had ondergaan enkele dagen geleden.
Normaliter zou hij dan eerst bij zijn familie terecht moeten kunnen voor geld en dat vroegen we hem dan ook. Hij antwoordde geen familie te hebben. Moeilijk te begrijpen, maar we konden alleen afgaan op zijn woord in dit geval. In deze situatie besloten we dan ook met hem naar de apotheek te gaan, de medicijnen te kopen en hem af te zetten bij een kleine kliniek voor behandeling.
Het blijft hierin toch dagelijks zoeken naar een balans. En om wijsheid en het kunnen doorgronden van bepaalde mensen met hun verhalen. Want er zijn echt mensen die kunnen liegen alsof het gedrukt staat (ook daar hebben we na 11 maanden Mali voldoende ervaring mee, helaas ;-) Toch willen we ons hart door enkele slechte ervaringen niet laten verharden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten