Onze weblog van 8 april jl. kreeg zowaar een vervolg. Tot verrassing van Anco en Ewien en vele anderen. Na het telefoongesprek met onze 'leraar' die beweerde ons nooit te hebben gezien, alleen gesproken, is Anco nog eens wat meer op onderzoek uit geweest.
Hij had de naam van deze leraar gekregen via een Nederlandse (internet)vriend. Daar ging hij de dag na het laatste incident (leraar die op donderdag om 6 uur 's avonds zou langskomen, maar nooit kwam) eens een kijkje nemen in een nieuw opgezet internetcafé. Zo gezegd, zo gedaan.
Laat nu die vriend nietsvermoedend vragen hoe een en ander met Ahmadou, de leraar, is afgelopen. Anco vertelt ons verhaal, omschrijft de persoon waarom het gaat en.....Ja hoor, onze vriend zegt doodleuk dat de omschrijving die Anco geeft (postuur, etc) in zijn ogen niet overeenkomt met Ahmadou. Nou breekt mijn (boeren)klomp, dacht Anco vervolgens. Vriend belt Ahmadou op, en hij zegt diezelfde avond om 6 uur weer langs te komen. De vorige donderdag wilde hij dit ook, maar er kwam een begrafenis tussen. Ja, in Nederland kan dit niet, maar in Mali wel. Zodra iemand overlijdt wordt deze vaak dezelfde dag, binnen 24 uur, ter aarde gelaten. Dus een begrafenis komt er zomaar wel eens tussen.
Anco voor 6' en naar huis, klokslag 6 uur: geen Ahmadou. Zie je nu wel, denkt Ewien, is weer een of ander smoesje geweest. Om 8 uur, nadat we alles weer zo'n beetje vergeten zijn, begint Jeny, de hond op de compound, te blaffen. En ja, onze mobiel gaat. Ahmadou, om te melden dat hij voor de poort staat. Die heeft lef denken wij beiden, maar ondertussen zijn we toch wel nieuwsgierig.
Anco gaat op de poort af, kijkt eens goed in het donker (vaak zie je dan alleen witte tanden en oogbollen, vandaar) en ja hoor, het is...Een andere Ahmadou dan wij gezien hebben de week ervoor. Hij neemt hem mee ons huis binnen en ook ik sta paf. Hoe heeft dit zo kunnen lopen? Ook Ahmadou zelf is verbaasd. Nu weet hij toch zeker dat hij ons alleen heeft gesproken over de telefoon en nooit hier binnen is geweest. Maar wie was dan die andere ' leraar' die vrolijk bij ons aan tafel heeft gezeten, nota bene aantekeningen heeft gemaakt en zei terug te komen voor een proefles?
Miss Marple is er niets bij, wellicht zou zij dit mysterie op kunnen lossen. Na een tijdje praten kunnen wij met z'n 3' en er wel enigszins om lachen. Al blijft de situatie vreemd. Hoe kan iemand op dezelfde dag, rond hetzelfde uur bij ons binnenkomen en ' spelen' alsof hij leraar is. Nu we er goed over nadenken vonden we hem al enigszins vreemd reageren in het begin, alsof hij niet wist om welke reden hij bij ons binnen was geroepen. Nu grappen we zelfs dat het misschien wel een verkoper aan de deur was die naar binnen is geloodst door ons en het spelletje mee heeft gespeeld. Maar goed, vreemd blijft het....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten