Een week zonder Anco...hoe zou ik deze invullen en "beleven" dacht ik vooraf. Nu terugblikkend ging het me eigenlijk best af, al blijft 'koken voor één persoon' een hele uitdaging :) Enkele belevenissen op een rij...
[Nederland] Anco en twee vrienden vertrokken vorige week donderdag richting Mali om de bijbelschool Bethel weer op gang te helpen voordat het nieuwe schooljaar van start gaat. Het avontuur begon - wat mij betreft - op Schiphol waar drie jonge mannen verwoed met de koffers en weegschaal in de weer gingen om alle benodigde bagage binnen het maximale aantal kilo's bagage probeerde te houden. Was een komisch gezicht en ik vertrok met het teveel aan bagage weer richting Zuidland.
[Mali] Na een extra dag op Casablanca kwamen Anco & co en alle bagage veilig op het vliegveld van Bamako aan. Anco schreef: "We zijn goed aangekomen. Heerlijk met alle bagage zonder problemen en zonder betalen... Halleluja!"
[Nederland] Na een drukke vrijdag waarop ik weer op mocht trekken met de EO filmploeg viel het weekend zonder Anco even zwaar. Toch genoten van een avondje uit op het Spijkenisse Festival en een latere 'kerkgang' op zondag in Hellevoetsluis. Lekker uitslapen dus en beetje teuten...
[Mali] Vanuit Mali kwamen de berichten dat ze het als 'mannen onder elkaar' goed hadden en dat er het eerste weekend ook tijd vrij was gemaakt om bijvoorbeeld de watervallen te bezoeken. Helemaal in de regentijd is deze plek de moeite waard om te bezichtigen.
Onze hond Bantu was 'dun en happy', aldus Anco. Hij had het sinds ons vertrek en later ook de buren toch wel zwaar gehad.
De bliksem bleek de bijbelschool materialen toch harder getroffen te hebben dan vooraf gedacht. Anco denkt dan ook niet alles te kunnen 'repareren', maar het wel zó te maken dat ze vooruit kunnen tot volgend jaar. Verder was hij bemoedigd door een bezoek aan een bevriende, Malinese dominee die visie heeft voor Koutiala en omgeving.
Ben benieuwd naar allerlei fotomateriaal en de bijbehorende verhalen die het Mali avontuur beter tot zijn recht zullen doen laten komen. Wordt vervolgd dus!
[Nederland] Heb zelf eindelijk de stoute schoenen aangetrokken en ben van de week begonnen met ... een fotografiecursus. Stond al jaren op mijn verlanglijstje, maar nam er telkens niet de tijd voor. Met onze stijl van leven is het ook niet makkelijk om zulke zaken in te passen.
Gisterenavond was dan ook de aftrap in het Zuiderpark Den Haag. Voelde weer veilig en vertrouwd, daar hebben we tenslotte voor vertrek naar Mali jarenlang dichtbij gewoond :) Mijn vriendin en ik vonden we het wel spannend zo'n eerste ontmoeting!
Al gauw ebde de spanning weg, mede omdat we tenslotte allemaal in hetzelfde schuitje zaten én de sfeer binnen de groep gewoon open en prettig was. Bij het voorstelrondje (niet helemaal mijn ding!) werd er een en ander over ons leven in Mali gevraagd. Lastig om in een paar woorden te omvatten.
Na een avond gezelligheid en theorie gingen we weer weg met een technische en creatieve uitdaging (in zijn bewoording: opdracht :) Aan ons allen de schone taak om vast te leggen WAT het leven waard maakt om te leven. Wie dacht dat een fotografiecursus geen diepgang kent, heeft het mis :) Ben heel benieuwd naar de creativiteit van mijn mede-cursisten en hoe ik een en ander in beelden ga omzetten...Want daar ben ik nog niet helemaal uit :)
p.s Mijn haarlengte is tijdens Anco's afwezigheid ook minstens gehalveerd - voor wie dit een interessant gegeven vindt - :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten