Neefje Harm (7) deelde mee in de pret door me te vragen of ik vandaag "sleutel-les" kreeg. Toen ik daarop bevestigend antwoordde en hem vroeg of hij dat ook wilde, zei hij prompt: "Nee hoor, ik kan al sleutelen!" Sja, van je neefje moet je het hebben :)
Tijdens een dagje Amsterdam zag ik dat zo'n melkkistje voorop - of achterop - je fiets het laatste jaar (?) gemeengoed geworden is. Dat zou ik ook wel willen - dacht ik - van mijn mandje op mijn Batavus fiets had ik toch vanaf dag 1 niet echt gehouden. Bovendien kon je in zo'n kistje "veul meer" boodschappen kwijt, handig! Zo gezegd, zo gedaan: de aankoop dan ...
Na enkele weken besloot ik toch maar eens "sleutel en schroef" in de hand te nemen en mijn fiets tot transportfiets om te dopen. Na een uurtje sleutelen - en (m)enig hulp van buitenaf - is dit het resultaat (zie foto)!
Het fietst nog een beetje onwennig, omdat het net lijkt alsof je mandje rechtdoor gaat, terwijl jij toch echt een bocht maakt. Zal bij een ritje naar het dorp eens goed om me heen kijken, maar ik denk toch echt dat ik de primeur in Zuidland heb! Komt goed uit, want jezelf onderscheiden is iets moois, als je bedenkt dat God ieder mens uniek geschapen heeft :)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten