Naadloze aansluiting, of toch niet?

Het is zover, we hebben weer voet op Nederlandse bodem gezet. Het voelt wat onwennig, maar ze staan er...en ja, de tijd, die heeft duidelijk in Nederland niet stilgestaan. Toch wel (gevoelsmatig) in tegenstelling tot Mali :)

Inmiddels hebben we er een paar dagen Kreta (Griekenland) opzitten en dat was goed voor ons moreel. Beetje uitrusten, genieten van de natuur, soms in de zon liggen...Laat het nu net vaak zo hard waaien dat je er verkouden van wordt. Niks lekker aan het strand liggen bruinen, brr veel te koud.

We hebben ons zeggen en schrijven 1,5 keer in het koude water gewaagd. Verder hebben we met een gehuurd scootertje en auto het eiland verkend. Vooral het persoonlijke contact met de bevolking kleurde vaak onze dag. Het (economische) leven in Griekenland is momenteel niet rooskleurig, veel kleine zelfstandigen kunnen net hun hoofd boven water houden. Of net niet, gezien de vele leegstaande pandjes.

Dat het aangename ook kon worden gecombineerd met een "werkbezoek" bleek uit ons bezoek aan de 'Lasitti hoogvlakte' (zie foto). Anco heeft hier naar hartelust staan filmen en fotograferen. Want zo'n windmolen die water pompt, dat zou perfect werken in Mali :)
Onder het genot van een Grieks kopje koffie en gedroogde druiven in honing maakten we kennis met een boertje en zijn gezin. Vrouwlief kende nog wel een handvol woorden Engels en wij...wij spraken zeker 3 woorden Grieks :) Maar met handen en voeten kom je toch een heel eind. En tijd voor een gesprek is er altijd in Griekenland, net als in Mali. Goede tussenstop dus, voordat we richting Nederland gaan!

En nu Nederland...Een hele uitdaging voor de Afrikaanse chaoot. Waar alles volgens het boekje gaat en tijd (vaak) geld is. Laten we zeggen dat de re-integratie tot nu toe niet vlekkeloos liep :)
Om maar een klein voorbeeld te noemen. Je zou je pincode maar vergeten zijn (is tenslotte een jaar niet gebruikt), terwijl je aan de kassa staat te betalen. Denk je 'm eindelijk te weten, doet je pinpas het niet meer. Waarschijnlijk beschadigd door magnetische stralen.

In een jaar tijd kan veel veranderen, vooral het verschil in straatleven valt op. Zowel Mali als Griekenland kennen een buitenleven. Je huis? Dat is puur functioneel, daar kom je slapen of schuil je wanneer het regent. Ook eten koken doe je buiten, waar "de keuken" zich bevindt. In Nederland heeft elke straatganger een doel, waar je recht op af lijkt te gaan.

Vooral het contact met de Afrikaanse kids op straat is een gemis. Kinderen zijn gemeengoed en dat merk je vooral ook op straat. Even (oog)contact, even een lolletje. Corrigeren / opvoeden op straat is ook geen probleem, het wordt als het ware van je verwacht. Ook al ben je een vreemde!

De keuzes (bijvoorbeeld in de supermarkt) overrompelen soms, vooral als deze snel gemaakt moeten worden. Gun me even de tijd wil je? Bedankt! Het zal wel goed komen - met de tijd - denk ik...We zullen zien, ik houd jullie op de hoogte :)