Ik heb overigens niets te klagen hoor op dat vlak, maar het water liep me toch even in de mond...
Deze jonge man is momenteel in Koutiala met een groep mannen van verschillende kerken. Deze mannen hebben visie voor Mali en komen kijken, maar ook luisteren, naar wat we hier zoal doen.
Aan de fotograaf / cineast de vraag om zoveel mogelijk zaken op de rol te zetten. En dat hebben we vanochtend gedaan! Wauw, zoals ik al zei: ik ben onder de indruk!!
Tijdens onze zoektocht naar mooie plaatjes kwamen we ook Aisha weer tegen (zie de blog van 21 febr. jl)...Haar vader en zusje zaten te wachten op het zien van een dokter. Aisha en haar zusje zaten alletwee met een grote, gele lollie in de hand.
We probeerden haar aan het lachen te maken tijdens de opname, maar een lach kon er niet direct van af. Toen we het eindelijk een beetje voor elkaar kregen, leek het meer op een grijns dan een spontane lach. Naar het ziekenhuis gaan met papa is duidelijk serieuze business voor Aisha.
Het was geweldig om te zien hoe goed ze vooruit is gegaan in de laatste weken. Haar brandwonden waren duidelijk aan het genezen en ze ging zelfs een potje rennen richting de camera. Alleen als papa meedeed, niet met de enge dokter naast haar. En dan te bedenken dat ze ook een tijd kende waarin ze niet meer kon lopen vanwege haar wonden.
De interactie tussen vader en dochter is ook bijzonder. Het gebeurd niet vaak dat een vader zo begaan is met de gezondheid van zijn kind. Hij laat Aisha - elke keer dat ze naar het ziekenhuis moet - iemand uitkiezen (van de vier broers en zussen) die haar mag vergezellen die dag. Het was een genot om te zien hoe pa en dochter opfleuren wanneer ze in elkaars buurt zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten