Ontmoet Aisha

Door het filmen kwam ik weer wat meer in aanraking met het "dagelijkse leven" in het ziekenhuis (www.koutialahospital.org). Terwijl ik heen en weer liep om mijn mensen op de hoogte te stellen van programma's, filmdagen etc. kwam ik langs 3-jarige Aisha (zie foto).


Haar vader tikte me op de schouder en zei dat ik een foto van haar kon nemen. Vrij bijzonder, omdat ik niet eens mijn toestel startklaar in mijn handen had. Hij zat weggeborgen in mijn tas. Waarom hij me vroeg een foto te nemen die dag weet ik tot op de dag van vandaag niet...

Haar verhaal is uitzonderlijk. De 3-jarige Aisha is namelijk enkele tijd geleden in een pot met hete olie gevallen. Als ik me dit probeer voor te stellen lopen de rillingen letterlijk over mijn rug.

Zoals jullie kunnen zien is haar lichaam - inclusief haar gezicht - met allerlei doeken bedekt. Dit om haar wonden te bedekken die over haar hele lichaam lopen. Haar vader liet me na afloop enkele wonden zien.

Aisha is in goede handen bij onze medische collega's, zij zullen hun uiterste best doen om Aisha letterlijk op de lappen. Toch zal ze voor haar leven getekend blijven. Hoe meer ik hierover nadacht toen ik haar zag, hoe verdrietiger ik werd. En toch lijkt ze zich heel groot te houden, zoals ook te zien is op de foto.

En zo is het met veel vrouwen en kinderen in Koutiala, in Mali. Hun leven is zoveel malen gecompliceerder dan het onze. Ze gaan dagelijks de strijd met ziektes, slechte levensomstandigheden en overleven aan.

Toen ik Aisha zag wist ik weer heel duidelijk WAAROM ik gezondheidsvideo's voor vrouwen en kinderen wilden maken. Niet omdat dat haar ongeluk had kunnen voorkomen. Maar omdat zij het waard zijn gezien, erkend en geholpen te worden. Helemaal in een maatschappij waar het uiteindelijk draait om de man. Waar vrouwen en kinderen - als het erop aankomt - aan het kortste eind trekken.

Mijn hart begint weer sneller te kloppen als ik dit schrijf. Ik ben God dan ook bijzonder dankbaar voor het vrouwen- en kinder ziekenhuis in Koutiala. Het is geen makkelijke taak voor mijn collega medici, maar God geeft nu eenmaal vaak een taak die menselijk gezien boven ons kunnen ligt. Opdat hij ons de kracht en het doorzettingsvermogen kan geven.

p.s
(zie blog van 26 Januari 2010) Ben toch op een dag in de berg kleding gedoken. Twee leuke t-shirts - in redelijke staat - voor nog geen euro. Wie doet dat me na? ;)