Zonnig & groen Bethel

De komende maand wordt een volle, maar interessante maand. In maart gaat Anco écht van start met het Bethel solar bijbelschool project. Hij wil de hele bijbelschool van zonne-energie voorzien en daarbij is de droom om in 2008/2009 Bethel van een droog, dor gebied om te “toveren” in een groene oase.

Zendingswerkers en leraren / dominees op Bethel zijn razend enthousiast over dit project. Er wordt al druk gepraat over verschillende mogelijkheden en deze om te zetten in de praktijk.

Morgen (maandag) treedt een groep Dogon mensen aan (staan bekend om hun graafkunsten ;-) om met het zware graafwerk te beginnen. Anco wil onze aangekomen 20 ft container “begraven”, om zo de enorme batterijen nodig voor de zonnepanelen koel te houden en stofvrij. Geen eenvoudige klus als de temperaturen overdag alweer oplopen tot zo’n 35 graden.

Deze groep mannen komen speciaal uit hun dorp om deze klus te klaren. Ze willen het in 15 dagen tijd gaan doen. Anco zal het graven overzien, ikzelf wil van dit project een foto-album bijhouden. Op deze wijze kunnen jullie en anderen ook zien hoe een en ander vordert.

Zoals het eruit ziet gaat het filmen ook in maart van start. Het script is klaar en vertaald, de verschillende scènes overdacht. Volgende week hoop ik mijn crew bij elkaar te zoeken en hen een kleine twee weken de tijd te geven om de teksten uit hun hoofd te leren.

Het échte filmen zal niet meer dan twee ochtenden voor 10 uur (vanwege de zonnestand) en een namiddag in beslag nemen. Maar ja, de montage moet ook nog worden gedaan voordat we naar Nederland komen. Dit keer hebben we echter het script vooraf beter uitgewerkt, dus dat moet in ons voordeel gaan werken ;-)

Zoals een ieder wel merkt die de Weblogs bijhoudt, is onze frequentie wat naar beneden gegaan. Of dit in de toekomst weer gaat oplopen, we zullen zien. De afgelopen twee maanden heb ik (Ewien) nog steeds niet zoveel tijd achter de computer doorgebracht, puur omdat mijn lichaam dan gaat protesteren.

Een warmer wordende groet vanuit Mali!

Woef, schrik

Bijzondere titel voor een weblog niet? We hebben geloof ik nog niet geschreven hoe Bantu hier in Koutiala went. Of anders gezegd: de Afrikanen aan Bantu ;-)

Met Moussa, onze hulp in huis, heeft hij geen problemen. Hij is tenslotte degene die hem dagelijks voert .... Ook de werkers op de compound raken meer en meer aan hem gewend.

Je moet alleen niet onverwachts het huis proberen in te komen, want dan laat Bantu van zich horen. De ene Afrikaan is standaard bang voor hem (hij is zo groot), terwijl er ook zijn die hem in hun hart hebben gesloten.

Mijn (naai)vriendin kwam een keer op bezoek, en voor de zekerheid laat ik hem dan in "het achterhuis", omdat niet iedereen standaard van honden houdt. Hij zit dan zielig naar binnen te gluren met van die ogen van "wat doe je me nou"?

Mijn Afrikaanse vriendin zag 'm en zei waarom ik hem niet los in huis liet. Ik proberen uit te leggen dat onze hond niet standaard vriendelijk is tegen vreemde mensen in huis. Hij moet bijvoorbeeld eerst zien (handen schudden met ons) dat het goed is. Iets met z'n verleden denken we .... opvoeding. Ja, ja, ook bij honden gaat dat op!

Maar goed, op verzoek toch losgelaten. Zij er direct op af ... oef. Je zag me even denken. Het ging goed tot ze in het Bambara zei: Hij lacht tegen me! Hmm, versta ik dit goed? Lachen, Bantu? Wat bleek nu, hij liet z'n tanden zien, een teken dat ze te snel van start ging.

Toch maar weer even naar achteren gedaan op dat moment. Ook vanochtend liet hij twee fruitdames schrikken. Ze gingen al helemaal laag zitten toen ze hem uit het huis zagen komen...En de werkers maar lachen. Echt een beetje zielig.

Dachten ze veilig te zijn buiten de poort, komt Bantu om de hoek kijken en zegt alsnog "woef"! Schrik van hun leven. Maar lief is ie wel hoor....

Ja, ja Mali ...

Een kort berichtje om een ieder te laten weten dat het goed met ons gaat hier in Mali. Het is een aardige tijd geleden dat we een bijdrage op de weblog hebben geplaatst.

Ook zijn we niet heel erg actief geweest met e-mailen deze eerste maand van het nieuwe jaar. Het was voor ons - met name Ewien - een periode van rust die ingebouwd diende te worden, na de drukke tijd de laatste maanden in 2007. Daarnaast hebben we ook de tijd genomen om ons echt te settlen in ons nieuwe huis.

De eerste nieuwsbrief van het jaar is in de maak, die mogen jullie allen dan ook binnen korte tijd van ons verwachten.

Een warme groet vanuit Koutiala, Mali,

Anco & Ewien