Zoo moe ;-)

Afgelopen dinsdag – gisteren dus – mochten we een middagje in Burger's Zoo vertoeven. Met nicht Maaike van bijna 8 jaar. Het plan was ontstaan doordat we een bezoek gingen afleggen bij Lokaal Mondiaal in Arnhem, de plek dus waar ook deze dierentuin zich bevind.

Na een goed bezoek aan Lokaal Mondiaal, de organisatie die voor ons het korte promotiefilmpje heeft gemaakt – reden we richting Burger's Zoo. Met een nog nietsvermoedende Maaike naast ons in de auto. Grappig was het, hoe Anco en ik zo nu en dan blikken uitwisselden zodra we weer langs een bord 'Burger's Zoo' kwamen. Maar nee, Maaike had nog geen idee waar we nu eigenlijk naar toe gingen.

En toen we dan ook daadwerkelijk angs de dierentuin, viel haar oog op?! Juist ja, de speeltuin in de dierentuin. Hoe (h)eerlijk kan een kind zijn! Dat was dan ook wat haar betreft het eerst te bereiken doel. Na een boterhammetje en een dier of vier, was ze dan ook meer dan overtuigd. Op die plek was de speeltuin en daar zou ze nu wel erg graag even rondrennen. Wij op ons beurt dachten, laten we dat doen, dan hebben we daarna wellicht een en al aandacht. En ja hoor, zo pakte het dan ook uit.

Het was een leuke middag, waarbij Maaike ons onbewust duidelijk maakte dat we toch echt oud worden. Vier keer zo oud als zij, grapten we al! We vonden dan ook dat we om zeven uur 's avonds wel een medaille hadden gewonnen. We hadden tenslotte op één dag de avondvierdaagse gelopen, voor ons gevoel.

En Maaike maar rennen, we waren zo ongeveer de laatsten die de dierentuin verlieten. Ze wilde tenslotte nog even haar energie kwijt in ......juist ja, de speeltuin in de dierentuin! Toch deed ik mijn petje af hoor, voor de opzet van Burger's Zoo. Ze adverteren niet voor niets met de slogan : “Natuurlijk in Arnhem!”. Het idee wordt zoveel mogelijk geschept dat de dieren niet in hokken leven, maar als het ware in hun natuurlijke omgeving. Ook de wijdse, bosse omgeving draagt hiertoe bij. Echt een mooie plek om een dierentuin neer te zetten.

Op de vraag welk dier Maaike's favoriet is, antwoordde ze zonder te aarzelen: de giraffe. Maar het Oceanium was toch ook wel erg indrukwekkend. Ook de Safari en de Bush was leuk opgezet. Bij het onderdeel 'Desert' kregen we weer een voorproefje op Mali.

Na de dierentuin was het wachten op ome Marc. Die zou met de een demotrekker naar Brummen rijden, een plaatsje dichtbij Arnhem. De colonne aan trekkers – hij reed niet alleen – deed echter wat langer op zich wachten dan gepland. Maar ook hier toonde Maaike zich een avondmens. Frietjes halen met iets lekkers bij de Brummense snackbar en deze opeten in de buitenlucht. Daarna langs de kant van de weg wachten tot we trekkers voorbij zagen komen.

Waar ik het al zo'n beetje had opgegeven dat we dezelfde dag nog thuis zouden komen – ik ben dus geen avondmens – hield Maaike vol: het komt goed. En dat kwam het. Rond half 1 konden we haar thuis afzetten en ging ze moe maar wellicht voldaan naar bed. 'Het was best wel leuk geweest!' had ze ons met glimmende oogjes verteld toen we aan de terugreis begonnen.