De afgelopen 2 dagen hebben we oriëntatie gehad met een groep van 3 'nieuwe' zendingskoppels. Nieuw?, horen we jullie denken. Maar jullie zijn toch al een maand of 5 in Mali. Ja, dat klopt, maar geloof ons, in een totaal nieuwe omgeving als Mali heb je tijd nodig om te settelen, je aan te passen aan de cultuur, je nieuwe werkplek, het internationale team, etc. Dat doe je niet even in een maand of wat en gaat zeker niet vanzelf (sorry als ik hiermee een ballon kapot laat klappen ;-). Om die reden zijn deze oriëntatiedagen met allemaal nieuwelingen ook gewoon goed, gezellig en bovenal leerzaam.
Zo kunnen we tijdens deze dagen intensief onze ervaringen als nieuwe zendingswerkers delen en elkaar ook mogelijke oplossingen aanreiken bij zaken waartegen we (allemaal) aanlopen. Eén van de onderwerpen van deze oriëntatie was bijvoorbeeld het lastige, maar zeker aanwezige onderwerp 'When godly people do ungodly things'. Oftewel: zending en moraliteit (het Engelse woord morality klinkt in mijn oren altijd wat beter / duidelijker).
De zendingsgeschiedenis laat zien dat dit een steeds terugkerend, moeilijk onderwerp is, van het begin af aan. Mensen met de beste bedoelingen komen terecht op een plek, ver van hun vertrouwde omgeving, in een land met totaal verschillende waarden en normen als zij gewend waren. Geen (grote/goede) sociale controle zoals thuis door familie en vrienden, etc. Dat levert in alle gevallen stress op die soms wordt omgezet in immoraliteit op welk gebied dan ook. Het komt gelukkig niet veel voor (gaat om een klein percentage), maar het is wel belangrijk om te erkennen dat deze dingen gebeuren, ook op het zendingsveld.
Waarbij we dan als zendingswerkers onder elkaar de taak hebben er voor elkaar te zijn, elkaar te scherpen, elkaar op dingen te wijzen, met het doel elkaar op het juiste pad te houden.
Naast gesprekken met elkaar, was er ook ruimte voor teambuilding. Zo gingen we vandaag naar een plek waar we heerlijk konden zwemmen, strandvolleyballen (uiteraard op een nepstrand ;-) en te picknicken. Op deze wijze leerden we ook elkaars sportieve kant beter kennen. Verdeeld in 2 teams hebben we ons in het zweet gewerkt, om elkaar vervolgens op broederlijke wijze uit (of zal ik zeggen toe) te lachen vanwege een bijzondere slag (bij de eerste slag belandde de bal in de mangoboom en kregen we 'm er bijna niet meer uit ;-) of omdat iemand bijvoorbeeld voor zich uit stond te staren, zonder echt deel te nemen aan het spel.
Het besluit was gauw genomen. Eén keer per jaar hebben we een veldconferentie, waarbij alle CMA-zendingswerkers vanuit heel Mali samenkomen om onderwerpen te bespreken als het met name gaat om beleid. Dit jaar waren wij allen voor om deze conferentie een sportief tintje te geven. Eerst het veld op en dan pas aan de discussie, dat geeft een beter zicht op wat we als team nodig hebben en wat niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten