Schreven we in onze vorige weblog (9 dec) dat we te horen zouden krijgen of we de missie pick-up zouden mogen gebruiken om naar Sierra Leone af te reizen...Wel, we hebben te horen gekregen dat dit is goedgekeurd. We mogen er dus vanuit gaan, D.V, Kerst & Nieuwjaar met Sjoukje te vieren en iets te mogen zien van hoe zij leeft en werkt.
Voordat dit zo ver is, hebben we nog even de tijd om de reis voor te bereiden. Ook hopen we voor ons vertrek, op 22 december, te verhuizen. Een en ander is o.a. afhankelijk van het door de douane komen van onze spullen. Deze staan alweer een maand bij de douane in Bamako. Onze persoonlijke spullen zijn 'goedgekeurd' en kunnen tegen een kleine betaling erdoorheen, ware het niet als alles als één pakket door de douane moet. Alles of niets dus. De 16 computers echter in onze verscheping zorgen voor problemen.
De douane zegt nu doodleuk dat je per gezin één computer mag importeren. Dus één van de 16 zouden we mee kunnen krijgen, over de andere 15 zouden we invoerrechten moeten betalen. En dan te bedenken dat een oude computer hier in Mali al gauw zo'n 200 euro waard is! Nog afgezien van het feit dat we bijna alle computers gratis ontvangen hebben voor werk in Mali.
Anco heeft met de transiteur gepraat en uitgelegd dat sowieso 4 computers al voor privégebruik zijn, vanwege onze professie. Daarnaast zijn de computers die we invoeren oud en weinig waard, in de toekomst te gebruiken voor werk ten behoeve van Malinezen. De transiteur begrijpt dit, maar de douane wil simpelweg geld vangen. Op zich niet zo'n probleem, zij het niet dat het bij hen aan de strijkstok blijft hangen. Invoerrechten op zich is een wettelijk gegeven, alleen de uitvoer in Mali verloopt naar willekeur. Helemaal als je een blanke huidskleur hebt, worden dollartekens in hun ogen weerspiegeld. Vandaar ook onze titel vandaag: WAWA, oftewel West-Africa Wins Again.
De douane weet heel goed dat we onze huisraad, ingekist bij de computers, nodig hebben. En dus uiteindelijk wel bereid zullen zijn om te betalen. Maar hoe hoog dit bedrag zou moeten zijn, daarover volgt dan een hele onderhandeling. Momenteel zijn we dit alles 'enigszins' zat, maar kunnen we dit ook weer niet overduidelijk laten blijken. Je moet namelijk koel blijven tijdens de onderhandelingen, je van je beste kant laten zien, anders gaan de deuren van de douane helemaal dicht. En blijft er soms niets over dan je container met spullen gewoon te laten staan, bij de douane ;-)
Dat laatste zijn we voorzeker niet van plan, maar wijsheid, inzicht en gebed voor dit 'probleem' zijn voorzeker nodig. En laat ik daar geduld, veerkracht en voldoende humor aan toevoegen. Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten