In Mali wonen staat ook gelijk aan het hebben van (bijzondere) ontmoetingen. Het leven vindt voornamelijk buiten plaats, waar alle tijd en plaats is om mensen te ontmoeten. We willen jullie een aantal leuke/bijzondere ontmoetingen van de afgelopen week niet onthouden.
Zo ontmoette ik (Ewien) enkele dagen geleden een taxichauffeur die dezelfde Malinese naam (Diarra) draagt als Anco. Namen, en dan met name dezelfde achternamen, vormen altijd een aanknopingspunt tot gesprek. Hij moedigde me dan ook aan zijn naam en telefoonnummer op te schrijven, voor als we een volgende keer met de taxi wilden. En ja hoor, nog diezelfde dag belden we hem op om een taxi voor de volgende dag te 'reserveren'. Zat ik opeens met 2 Diarra's in 1 auto ;-)
Een andere bijzondere ontmoeting vond plaats toen we samen zaten te wachten op de 'autoverkoper' die maar niet kwam. Het is overigens heel gewoon in Mali om niet op tijd te komen. Zo had een schilderijverkoper ons aan de poort (van onze compound) gezegd zaterdagochtend langs te komen. Wanneer kwam hij weer langs? Juist zaterdag rond half 6 in de avond! Het begrip tijd plaatst men nu eenmaal in een heel andere context. Terug naar onze autoverkoper.
Het grappige (of niet) in dit geval was, dat onze Malinese verkoper samenwoonde met een Canadese. Wel iemand van de tijd dus. In de tijd dat zij met hem heen en weer belde over hoe laat hij nu (eindelijk) kwam, leerde we haar wat beter kennen. Zo nu en dan wat ongemakkelijk, omdat beide partijen zich in een situatie bevonden die we zelf niet hadden uitgekozen. Zo kwamen we heel wat te weten over de vriendin van de autoverkoper, maar hebben we de man in kwestie die dag niet meer gezien ;-)
Anco vroeg aan iemand waar hij koud water kon kopen. De man pakte zijn brommer en Anco moest mee achterop. Anco sputterde wat tegen dat hij wel kon lopen en of op de brommer stappen niet te duur was, maar dat was geen probleem. Sterker nog, niet “mijn probleem”. Later bleek dat water vragen zeer cultureel beladen is, en dat 'geen Malinees' je dat mag weigeren. Deze man wilde ons echt gaan voorzien van water; ook al kostte hem dat een brommer ritje.
En zo zijn er nog veel meer ontmoetingen te beschrijven. We komen er steeds vaker achter dat Mali een bijzonder land is om in te wonen. We voelen ons dan ook meer dan bevoorrecht om hiervan deel uit te mogen maken en een kleine bijdrage te mogen leveren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten