Stoute schoenen

Ons verlof in NL verloopt goed, al stond Ewien wel even met tranen in haar ogen toen "haar jongens" ;-) het veld moesten ruimen voor Rusland. Tjonge, wat was dat een teleurstelling! Ze kan er soms nog niet over uit...

Zondag mochten we een spreekbeurt - de eerste in de rij - houden in CAMA Mijdrecht over ons leven in Mali de afgelopen twee jaar. Het was echt een geweldige ochtend en we werden enthousiast ontvangen. Vandaag ontvingen we een e-mail wanneer ons volgend verlof is, omdat ze ons dan weer willen inplannen. Daar wordt je gewoon warm van.

Aan alle kanten voelen we ons gezegend, helemaal nu in een tijd dat het lichamelijk en emotioneel wat zwaarder is. Achter de boerderij in Zuidland is een MEGA caravan geplaatst, die we momenteel met z'n allen aan het opknappen zijn. Met o.a. als doel dat wij er tijdelijk in mogen wonen.

Ook als het gaat om werk (en Mali) krijgen we - zoals we ze vaak noemen - cadeautjes. Anco's bezoek aan de CCC kerk in Ohama, USA (zie een paar weken geleden) legt Mali geen windeieren. Echt gaaf om te zien hoe mensen enthousiast raken voor het land en de mensen.

Ewien trok vandaag de stoute schoenen aan en schreef een e-mail naar "Videoguys.com" om maar liefst 90% korting (normaal gesproken niet te betalen, $2950,-) te vragen voor een videoprogramma wat zij graag in Mali zou willen gebruiken. Laat ze nu net een mailtje hebben gekregen dat de hoogste baas het accordeert vanwege het werk dat ermee wordt gedaan in Mali.

Wat is God dan groot! Want deze cadeautjes staan voor ons niet op zichzelf. Er is wel degelijk iemand die over onze schouder meekijkt en ons een knipoog meegeeft ;-)

En zo kunnen we nog wel even doorgaan als ik er goed voor ga zitten. Uiteraard lijken dit met name "materiële" zegeningen, maar ze werken zo hard door. De caravan zal bijvoorbeeld meehelpen aan lichamelijk en dus ook geestelijk herstel. Daarnaast kunnen bepaalde (gespaarde) video fondsen nu op een andere manier worden ingezet.

Ik werd er zo enthousiast van dat ik deze Weblog gewoon "even" moest schrijven. Veel zegen voor een ieder van jullie deze week...

Twee thuizen

We zijn alweer 3+ weken in Nederland, de tijd gaat snel. Naast medische onderzoeken, een bestuursvergadering en andere regeldingetjes bouwen we nu even rust en enige regelmaat in.

Genieten staat bovenaan het lijstje van onze maanden verlof ;-) Afgelopen weekend trokken we er dan ook even met de zelfgemaakte boot op uit, ter ere van Ewien’s verjaardag. Ondanks het ‘minder goede weer’ hebben we genoten.

Met regelmaat komt de vraag ‘waar is jullie thuis nu?’ voorbij. Maar dat is toch een vraag die niet zo 1,2,3 te beantwoorden is. Het is ook alsof je appels met peren vergelijkt. Wat we in Nederland doen (als het ware), doen we over het algemeen niet in Mali en andersom. Heel andere invulling van thuis zeg maar.

Twee dagen geleden kregen we een e-mailtje van een goede vriend van ons. Tijdens onze afwezigheid is hun gezin uitgebreid met een jongetje. Dat voelt dan wel vreemd, om niet even op kraamvisite te kunnen. E-mail heeft wat dat betreft ook zijn goede en slechte kanten. Echt loskomen van NL in Mali of Mali in NL lukt niet zo makkelijk.

Twee thuizen dus, daar houden we het maar op ;-) Maar wel twee heel andere werelden. Al weet ik één ding zeker. Men zal trachten de voetbalwedstrijd NL-Italië vanavond te kunnen bekijken. Want voetbal in combinatie met NL, daar zijn Afrikanen gek op.

Schreven we in onze vorige weblog dat we voor jullie, als sponsor, graag nog iets wilden bedenken tijdens dit verlof. Ideeën over deze invulling daarvan, laat het ons weten! We zijn benieuwd of u / jij behoefte hebt aan contact en zo ja, op welke wijze…

Zou bijvoorbeeld een themadag / bijeenkomst naar regio ingedeeld jou / u aanspreken?